Sneeuw, sneeuw en nog eens sneeuw. Althans, in het zuiden van het Nederland dan. Hoe het boven de rivier van Nederland is gesteld met sneeuwval, is voor mij onbekend. Toch kun je merken dat heel ons kleine kikkerlandje last heeft van de sneeuwval die nu al enkele dagen duurt. Urenlange durende files, vertraagd vliegverkeer en het openbaar vervoer lijkt ook problemen te ondervinden door de sneeuw. Volgens onze weervoorspellers zijn we er nog lang niet van af.
Op zich geen enkel probleem, want mocht je een pleintje in de buurt hebben liggen, dan is dat de ideale plek om je rijvaardigheid aan te scherpen. Dus heb je pas of al veel eerder je rijbewijs behaald en heb je de gelegenheid om even met de auto naar dat dichtbij gelegen pleintje te rijden? Dan zou ik deze kans grijpen. Heb ik ook gedaan. Met een Mazda MX-5 wel te verstaan. Een goed uitgebalanceerde achterwielaangedreven tweezitter waarmee je heerlijk kunt ‘spelen’.
Ik rij rustig het plein op in de tweede versnelling met een gangetje van 20 km/u. Er is niemand in de omgeving en er staan geen obstakels op het plein die een hindernis vormen. Toch voel ik al dat de achterkant uit wil breken. Ja hoor, daar gaat ‘ie. Meteen met de juiste hoeveelheid tegensturen om een spin te voorkomen. Plotseling staat de kilometer-teller al op 45 km/u. Dat is te snel. Hiervoor word ik dan ook meteen gestraft. De achterkant haalt me in en ik sta dwars. Nog een keer proberen dan. Met een snelheid van ongeveer 30 km/u is het mijn bedoeling om een mooie lange bocht te nemen waarbij de achterkant iets dwars gaat. Na flink oefenen lukt het eindelijk. De Mazda gaat dwars een lange bocht door om vervolgens na de bocht weer ‘recht’ uit de bocht te komen. Na dit alles, is het belangrijk dat je je hoofd er bij houdt want een kleine inschattingsfout kan een bezoekje bij een schadebedrijf betekenen.
Wanneer je de ruimte hebt om je uit te leven, dan moet er niets fout kunnen gaan. Dit soort weer geeft je simpelweg de kans om je auto beter te leren kennen. Alles bij het autorijden gaat namelijk om ervaring en een scherp inzicht. Dat heeft de rijinstructeur in ieder geval gezegd. Ik geef hem groot gelijk. Mocht je een keer in een situatie belanden waarbij de achterkant van de auto uit dreigt te breken, dan weet je hoe je hierop kunt, of, in ergere gevallen, moet reageren.
Bij de één lukt het sliden eerder dan bij de andere. Zoals bij meerdere bezigheden het geval is, baart oefening ook hierbij kunst. Toch sta je versteld hoeveel rijtalent zich op Nederlandse bodem bevindt. Je zou als het ware zo een tv-programma kunnen beginnen waarbij de iPod-generatie het woord heeft. Nederland kent toch al zo weinig autoprogramma’s.
De honderdduizenden autoliefhebbers moeten het wekelijks alleen maar doen met leuke programma’s als RTL Autowereld, RTL Rally Report, Gek op Wielen en het Engelstalige Top Gear en Fifth Gear. Laten de laatstgenoemde twee programma's nou net de meeste kijkers opleveren. Hoe is dit in godsnaam mogelijk? De Nederlandse tv-programma’s die ik zojuist genoemd heb, missen die Engelse flair die James May, Richard Hammond en Jeremy Clarkson samen wel uitstralen. Wat de Nederlandse televisie nodig heeft is een trio of een duo die wekelijks, wat zeg ik, dagelijks op de buis verschijnen en lekker vertellen over en rijden met de nieuwste modellen. Het liefst natuurlijk sportwagens want daar houden we van. Net zoals het spelen op een groot plein met een auto. Rest me nog maar één zin. Lang leve de sneeuw, de auto, en oh ja, de tv!