Ook op Klassiekergespot gaat het spotten rustig door, hoewel niet heel veel mensen zich ermee bezig houden. Tussen de Mustangs en 356'jes door kan ik voor jullie wat interessante en echt zeldzame klassiekers selecteren, modellen die je pas vindt als je vaak, lang en regelmatig zoekt. Vreemde merkjes waar velen nog nooit eerder van hebben gehoord, bijvoorbeeld uit het verre oosten of gewoon uit Engeland, zoals de Ginetta G4.
GAZ Chaika V8
Dit is pas echt bijzonder. Deze Russische auto zal zich niet vaak vertonen in het wilde westen, hier kocht men gewoon een Phantom V of een Benz 600. In Rusland is dit echter dé auto voor hoge politici, de auto was er zelfs als gigantische cabriolet, om goed te kunnen paraderen. Net als de Amerikaanse bolides waar de presidenten van toen in rondreden. De vormgeving van de auto is overigens sterk gebaseerd op die van Amerikanen, net als het feit dat er een 5,5 V8 voorin ligt die maar liefst 190 pk levert. Middels een versnellingsbak, die werkt via drukknoppen op het dashboard, werden de wielen aangedreven. De auto werd gespot in Hamburg, waar wel meer te spotten is.
Ginetta G4
Dit opvallende autootje werd gespot op een plaats waar je onverwachte dingen verwacht; Londen blijft verrassen. De merkwaardige creatie was een goedkoop sportautootje met veel onderdelen van andere auto's, zoals een 39 pk krachtige 1,5 liter viercilinder uit de Ford Anglia. Gelukkig was de auto heel erg licht en haalde hij ongeveer 160 kilometer per uur. Later werd dit 85 pk en haalde de auto 200 kilometer per uur! De auto was dan ook gemaakt van kunststof op een buizenchassis. Het model werd aanvankelijk open geleverd, maar later kwam er een coupé bij die enigszins doet denken aan de onooglijke coupé van Morgan uit de jaren '60, de Plus 4 Plus. Tussen 1961 en 1969 zijn er in totaal ongeveer 500 gebouwd.
Packard Super Eight
Packard bouwde de top van de automobielindustrie van Amerika en kon zo concurreren met Cadillac. Het afgebeelde model werd gebouwd vanaf de eind jaren '30 tot 1942, toen de Amerikaanse regering de productie van auto's stopzette in verband met de oorlog. Toen is Packard overigens ook nog erg actief geweest met oorlogswaren, zoals vliegtuig- en bootmotoren. Dat was redelijk succesvol. Maar om terug te komen op deze auto: Er zit een acht-in-lijn voorin met een inhoud van 5,8 liter, waar 160 pk uit kwam. Erg veel voor een vooroorlogse auto dus! In hun tijd zullen het in Europa erg zeldzame auto's geweest zijn gezien het feit dat er veel minder uitwisseling was tussen continenten, tegenwoordig zijn ze al helemaal lastig te spotten.
Ford Mustang Shelby GT350
Één van de mooiste Mustangs is zeker de GT350, na de GT500, de kostbaarste variant, en tevens ook één van de weinige zeldzame uitvoeringen. In zijn tijd was het een serieuze sportwagen die meedeed aan races en zodoende ook meer dan 100 keer verkocht moest worden om gehomologeerd te worden, wat overduidelijk lukte. Er kwamen 5.384 coupés en 410 cabrio's. Zo'n auto hoort natuurlijk coupé, vandaar deze verhoudingen. Daarnaast is de daklijn ook schitterend! We hebben het nog niet gehad over de motor voorin, dat was een small block van 4,7 liter en leverde 310 pk! Caroll Shelby, ook wel bekend van de Cobra's, had er goed zijn best op gedaan. De topsnelheid moet ongeveer 240 km/u bedragen, afhankelijk van de eindoverbrenging. De waarde is ongeveer dertigduizend euro, dat geldt voor de coupé, de cabrio kost om zijn zeldzaamheid nog meer.
Rolls-Royce: twee keer Corniche, twee keer Silver Shadow I
Dit is een interessante combo van Rolls-Royces die duidelijk bedoeld zijn voor een trouwerij, heel klassiek allemaal wit. We zien twee keer een Corniche I Convertible (van de Series I was ook een coupé, vandaar dat het er bij staat) en twee keer een Silver Shadow I. Een leuk groepje dat duidelijk al langer bij elkaar hoort of in ieder geval min of meer tegelijk is aangeschaft gezien de wel erg grote overeenkomsten van de kentekens. Daarnaast zijn de auto's ook ongeveer hetzelfde, want voor dat de naam "Corniche' werd geïntroduceerd heette de auto "Silver Shadow Drophead Coupé", maar onder die naam zijn er maar vrij weinig verkocht. Voorin vinden we de klassieke 6,75 V8 die ongeveer 200 pk leverde, maar in die tijd zal het in de catalogi ongetwijfeld hebben gestaan als "voldoende".
Citroën M35
We weten allemaal dat Citroën een merk is dat gewaagde en opmerkelijke concepten introduceert, zoals de fel bekritiseerde en tegenwoordig zeer geliefde DS, die veel interessante techniek aan boord had. De M35 was experimentje met een wankelmotor voorin, de auto was gebaseerd op de eveneens excentriek vormgegeven AMI 8 van de begin jaren '70 en bood ruimte aan vier personen. Het bleek geen erg groot succes te zijn, zelfs als je rekening houdt met het feit dat er 500 exemplaren in de planning stonden. Want naast de geweldige vering á la DS zat er ook nog een dramatische motor in die erg kort leefde. In totaal zijn er maar 267 van gebouwd, waarvan er ongetwijfeld velen hun Waterloo vonden en de rest zorgvuldig in een garage staat om zuinig om te gaan met de weinige kilometers die de motor waarschijnlijk nog waard is.
Lancia Aurelia Vignale
Waar een Aurelia met redelijk standaard Pininfarina koets al een bijzonderheid is, moet de Lancia met Vignale koets al helemaal uniek zijn! Mijn toch redelijk complete oldtimercatalogus weet er niets over te vertellen en ook ikzelf moest er eerst nog achter komen dat het überhaupt om een Vignale body ging. Sowieso is de auto moeilijk herkenbaar als Lancia wegens de volledig anders uitgevoerde grill. De auto moet destijds bijna net zo onbekend geweest zijn als nu want er is maar weinig over te vinden en er zullen er ook maar heel erg weinig van rondrijden. Vignale heeft trouwens wel vaker aparte koetsen gemaakt op Italiaanse chassis, Frits Kroymans bezit de enige 250 Europa met een dergelijke body. Van de met Pininfarina-koets uitgeruste Aurelia zijn er al vrij weinig gemaakt, 3.817 als GT (Coupé dus), 761 cabrio's, en 12.786 sedans en andere uitvoeringen. Het was in "haar" tijd een vrij dure auto, een V6 van 2-2,5 liter is niet weinig.
Ferrari 250 GTE
De gewoonste 250 is eigenlijk deze redelijk geciviliseerde 2+2, aanvankelijk GTE geheten, waarvan er tussen 1960 en 1963 950 werden gebouwd! Echt recordaantallen, want andere uitvoeringen met de befaamde 2.953 cc metende V12 van ontwerper Colombo zijn veel zeldzamer en kostbaarder. Voor ongeveer een halve ton heb je dan al een 250 GTE voor de deur, verreweg het meeste betaal je voor het logo op de neus. Want voor een Espada "“ overigens niet dezelfde periode "“ betaal je ongeveer de helft! Deze 2+2 had trouwens gewoon dezelfde wielbasis als de 250 "LWB" modellen van 260 centimeter (er was nog een serie met korte wielbasis voor een fijner weggedrag en een sportiever karakter), maar er konden achterin nog wel twee volwassenen zitten, echter van Italiaanse afmetingen.
Jensen Interceptor III
Het bekendste model van Jensen kwam in 1966 op de markt, de Interceptor. Letterlijk betekent het "onderschepper", hoe moeten we dat interpreteren? Het is een leuke multiculticreatie die zijn kenmerkende, stoere en mooie vormen gekregen had bij Vignale in Italië, een beul van een big block uit de States "“ keuze uit een 6,3 en een 7,2 liter motor in de bekende configuratie "“ met 284 tot 330 pk. In combinatie met de grote luxe die de auto te bieden had was dit een uitstekende reiswagen, tot de auto onder je kont vandaan was geroest natuurlijk. Want dat was één van zijn specialiteiten. Het werd een populaire auto waarvan er 6.407 werden gebouwd, daarnaast zijn er nog andere uitvoeringen gekomen zoals de Interceptor SP (meer luxe en vermogen, 23 exemplaren) en een FF met een langere wielbasis en vierwielaandrijving (320 stuks, kost bijna het dubbele). Zonder dak kon ook, dat was vanaf 1974 tot 1976 mogelijk op de Series III. Daarvan zijn er dan maar 505 gemaakt. Ook die kost aanzienlijk meer dan de coupé, maar heeft helaas het belangrijkste van zijn vormgeving verloren aan de stoffen kap.
Lancia Flaminia SuperSport Zagato
Zeker één van mijn persoonlijke favorieten is deze bijzondere creatie van Zagato, uit de tijd dat ze nog zonder meer mooie auto's konden ontwerpen waar hun hedendaagse creaties voornamelijk "curieus" genoemd kunnen worden. De Flaminia was er in veel vormen. Zo was er een elegante, luxe en ruime sedan op de markt, maar wie de sportievere kant op wilde had echt wat te kiezen. De wat klassiekere uitvoering met Pininfarina koets "“ best mooi maar niet erg opvallend "“, of een elegante langwerpig ogende GT, GTL of cabriolet met Touring carrosserie, die veel deed denken aan de Maserati 5000 GT met Touring koets? Nee, alsof dat nog niet genoeg was kwam je voor nog meer keuzen, en wel een top-of-the-line Zagato! Deze ontwerper waagde zich alleen aan excentrieke en zeer bijzondere auto's die tegenwoordig vaak wel erg veel kosten. Niet één maar twéé varianten met Zagato body kwamen er op de markt, overigens niet heel erg verschillend. Dit waren de Sport Zagato en de SuperSport Zagato, waarvan de laatste een net iets andere neus had.
Ferrari 212 Export Touring Barchetta
We eindigen met een auto die ongetwijfeld de kostbaarste van het hele stel is, hiervoor moet je een erg serieuze buidel op zak hebben en je moet er ook flink in tasten om je budget bij elkaar te schrapen. Dit is een Export uitvoering, in tegenstelling tot de Inter, en had zodoende een 35 centimeter kortere wielbasis voor sportiever rijgedrag zodat deze kon worden ingezet in races. De motor voorin was een V12 met een inhoud van 2.562 cc, wat goed was voor 150 tot 170 pk. De auto's waren vrij licht en haalden dus soms 225 km/u. In totaal zijn er maar 79 gemaakt, waarvan er 27 een korte wielbasis hebben. Daarvan zijn er tien voorzien van een Touring koets, waarvan er ééntje is uitgerust met een dergelijke Barchetta body en die is alweer voorzien van een Vignale Berlinetta koets.
Dus of deze geheel origineel is, is moeilijk vast te stellen. De auto's kosten tegenwoordig een paar ton, met grote fluctuaties tussen exemplaren van verschillende carrossiers.
Voor meer klassiekers kijk je natuurlijk op Klassiekergespot.
Reageer!
