Het is alweer een hele tijd geleden dat het laatste KG frontpage artikel verscheen, aan de andere kant van het verhaal is er dan ook genoeg te melden. Meer dan genoeg, want er zijn veel buitengewoon bijzondere en indrukwekkende klassiekers gespot, auto's die niet alleen in hun tijd erg veel hebben gekost maar tegenwoordig ook al erg hoge aanschafkosten hebben, om over onderhoud nog maar te zwijgen. Ook bestaat Klassiekergespot vandaag één jaar! Extra reden voor feest dus. Mocht je iets missen, waarschijnlijk zien we dat dan in de volgende special! Leest en huivert.
Maserati 3500 GT
De Maserati 3500 GT vind ik toch zo'n ongelooflijk mooie auto. Één keer heb ik hem gezien, en altijd heb ik gehoopt hem op die locatie aan de gracht nog eens te zien. Gelukkig zijn er meerdere, in dit geval in Noordwijk eentje die gespot is door een redelijk fanatieke KG-spotter uit de omgeving van Alphen aan den Rijn. Noordwijk stikt van de schitterende klassiekers, dat valt je wel op als je normaliter in Amsterdam aan de gang bent. Elke dag dat er gespot wordt is het er dus wel raak. Al eerder zagen we een paar zeldzame klassieke Lamborghini's in deze strandplaats, nu een door Touring gebouwde Maser. Overigens is het wel veruit de meest geproduceerde klassieker van dit illustere merk, want er zijn er bijna tweeduizend van gemaakt. Vanaf 1958 werden ze geproduceerd, toen met drie dubbele Weber carburateurs, in 1961 kwam er een injectieversie bij van inspuitsysteem van Lucas, dat veel problemen opleverde. Tegenwoordig een redelijk kostbare klassieker, maar zeker niet extreem duur.
Dodge Dart Pioneer Station Wagon
Voor Europa is dit zeker een rariteit, Amerikaanse auto's zijn hier niet zo in trek en ik kan me er ook wel iets bij voorstellen. Maar soms komt er wel eens wat langs dat ik wel echt interessant vind, zoals deze zeldzame stationcar. Zoals gebruikelijk bij Amerikaanse auto's was er elk jaar wel een nieuw model, en dan ook nog leverbaar met veel verschillende motoren en opties. Deze was er bijvoorbeeld in 1961 als Seneca, Pioneer en Phoenix, waarvan de Phoenix het duurst was uitgevoerd en dus standaard een 318 V8 voorin had (5,1 liter). De auto was in totaal met vijf verschillende blokken leverbaar, met acht "vermogens"varianten van tussen de 145 pk (afgebeeld) van de 3,6 liter zescilinder tot 375 pk uit een 6,6 V8! In 1961 werden er maar liefst 167.678 geproduceerd als Dodge en 198.444 als Plymouth, maar in Nederland merken we niet zo veel van die grote aantallen.
Citroën creatie
Kitcars op basis van Citroën kennen we allemaal wel, zoals de Patron, Burton en Lomax, die allemaal een beetje op elkaar lijken. Maar deze creatie kan nauwelijks ergens op lijken, omdat niemand het denk ik in zijn hoofd haalt zoiets te bouwen. Het is erg ehm.
Apart. En daarom zeker het melden waard, ook al is het wel een soort kitcar, het is gewoon een grappig wagentje. Misschien zijn er mensen die meer weten over deze auto, ik kon er zo gauw niets over vinden.
Lancia Flaminia GT
Touring bouwt prachtige carrosserieën en maakt schitterende ontwerpen. Eerder zagen we al een Maserati met beeldig exterieur, nu deze Flaminia die daar echt behoorlijk veel op lijkt, jammer dat er maar één foto is ingezonden want ik had er zelf zo dertig van kunnen maken, nee tachtig zelfs! Het is een heel langwerpig ogende en slanke auto met een klein ogende cabine. De Flaminia was leverbaar al Berline, een grote vierdeursauto met Pininfarina koets, een coupé met Pininfarina koets (veruit de meest verkochte), een coupé met Touring koets (afgebeeld), een cabriolet met Touring koets, en het neusje van de zalm kwam natuurlijk van Zagato, die zelfs twee ietwat verschillende varianten leverde. Die zijn nu astronomisch veel waard, tussen de vijftig en de honderd mille. Daar zijn er dan ook maar 443 (Sport Zagato) en 150 (SuperSport Zagato) ven gemaakt.
Iso Rivolta GT
Ook een heel erg bijzondere klassieker is deze schitterende combinatie van Italiaans design en Amerikaanse "“dus zeer robuuste- power. De Iso Rivolte GT is de auto die het interessante merkje uit Livorno op de markt bracht, uitgerust met een Corvette V8 van bijna 5,4 liter, die 304 pk leverde, en zelfs 400 in de krachtigste uitvoering. De auto was goedkoper dan een Ferrari (250 GTE/330 GT 2+2), maar de meeste mensen hebben natuurlijk liever een auto die gerelateerd is aan een enorme veelheid aan racesuccessen. Kleine merkjes blijven nou eenmaal altijd klein, terwijl ik durf te wedden dat men op KG meer staat te springen om een gespotte Iso dan om een gespotte Ferrari. In totaal bracht het merk vier personenauto's op de markt, waarvan de Rivolta GT en de zeer brute Grifo de meest gewilde zijn. Het merk is overigens erg bekend geworden met de Isetta, die later door BMW in licentie werd gebouwd, ook had Iso een geschiedenis in het bouwen van scooters.
Andere link bij deze spot
Amilcar CGS 3
Interessant om eens terug te zien is deze auto. Ik was hem namelijk zelf al eens eerder tegen gekomen, ik meen dat het bij het Concours d'Élegance Paleis het Loo was maar dat weet ik niet zeker. En nu is de auto in het wild gespot in de zeer goede spotstad Laren, zeker als het gaat om de zeldzame klassiekers die je daar naar verhouding aanzienlijk veel meer ziet dan bijvoorbeeld in Amsterdam. Maar in Laren zijn auto's uit de jaren '20 met enige regelmaat te bewonderen, en dat terwijl ze maar zo weinig rondrijden. Deze schitterende klassiekers zijn voorzien van een watergekoelde 1,1 liter viercilinder, en is door zijn superlage wagengewicht van 570(!!!) kilo nog best vooruit te branden, want met 30 pk was het toch nog 53 pk per ton. De succesvolle sportwagen werd ook wel "poor-mans Bugatti" genoemd, wegens zijn afkomst en segment. De auto haalde 120 km/u en werd soms opgevoerd tot snelheden van 135 km/u. Van de CGS en de iets krachtigere CGSs (35 pk) werden er in totaal 4.700 gebouwd.
Bentley S3 MPW DHC
Hummer is één van de jongens die aandrongen tot het ontstaan van Klassiekergespot, en uploadt zo nu en dan ook bijzonder interessante auto's die hij onderweg spot. Het gaat hier niet zomaar om een Bentley, niet eens om een standaard klassieker, maar zelf om een uiterst zeldzame auto met zeer bijzonder koetswerk van H.J. Mulliner, wat ongeveer op hetzelfde moment samenging met Mulliner, en er zijn dan ook voornamelijk open en gesloten tweedeurskoetsen gebouwd door het gefuseerde bedrijf. Het afgebeelde model is nog van alleen Mulliner, en daarover zegt één van mijn favoriete bronnen, www.rrab.com, het volgende:
"No. made:
1286 Bentley S3 (1 was fitted was fitted with a drophead coupé
body by H.J. Mulliner)". Dit is dus een S3 met Drophead Coupé body van H.J. Mulliner, een unieke auto, en het is dus te betwijfelen of het om een echt exemplaar gaat, dan wel om een ombouw. In ieder geval is het wel redelijk zeker dat het om dat unieke model gaat, want plaatjes zijn er nauwelijks te vinden op Google image, alleen heel veel spul van de "Chinese Eyes", de Mulliner Park-Ward dus.
Maserati Sebring 3500 GT
Nog een Maserati, eigenlijk vind ik alle klassieke Masers wel specialwaardig, omdat ze allemaal erg bijzonder zijn en er ook bijzonder mooi uitzien. Daarnaast is het één van mijn favoriete merken. Thomas alias Big Bol alias Maybach_Freak spotte deze auto vanuit een auto, iets dat al vrij lastig op zich is, naast het feit dat er van de Sebring I maar 346 zijn gebouwd. Er was ook een tweede serie overigens, die heeft iets "rechtere" details, zoals de bumpers, louvres, koplampunits en achterlichten. De Sebring is de opvolger van de 3500 GTI, een andere zo mogelijk nog mooiere Maserati die aan het begin besproken is.
Heinkel 154
Een klassieker die zeker de titel "schattig" verdient is dit lieve kleine autootje, dat wat weg heeft van de BMW Isetta en ook een vergelijkbare constructie heeft voor het instappen, de hele voorkant gaat namelijk open. Dat kan ook moeilijk anders in verband met de stijfheid lijkt me, en aangezien de auto toch niet echt een motorkap heeft.
Het is zeldzaamheid, en dat was het ook toen de auto te koop werd aangeboden, want in de jaren '50 was er niet echt veel behoefte aan auto's die weinig ruimte innamen. Tegenwoordig gaat dat wel anders, want de Smarts vliegen je hier om de oren. Ook nu heeft men er nog veel moeite mee kleine auto's te maken die er mooi uitzien.
Jaguar 420 Sports
Ja, een 420 Sports. Wat het precies is moet je me niet vragen, maar de RDW vertelde ons dat het daar om ging. Eigenlijk gaat het hier om een serieuze replica van een C-Type, als je het mij vraagt kloppen de meeste details en het leuke is dat het ook nog gebaseerd is op een echte Jaguar uit 1968. De basis zou een Jaguar 420 geweest kunnen zijn, een forse sedan met een 4,2 liter zescilinder, zoals informatie van de RDW suggereert, maar de massa van maar 1.060 kilo suggereert dat er wel veel aan gewijzigd is. Het zou eventueel een E-Type Series II geweest kunnen zijn. Een echte C-Type is tegenwoordig zo'n zeshonderdduizend euro waard, dan heb je wel een erg goed exemplaar. Het kan nog duurder, afhankelijk van de historie, de Le Mans winnaar is zelfs zo'n 3 miljoen euro waard! Replica's kosten ook nog het-één-en-ander, ongeveer zestigduizend euro. Van de "echte" werden er 54 gebouwd tussen 1951 en 1954.
Chevrolet Corvette C2 Stingray Convertible
"Één van de mooiste Corvettes ooit gebouwd", luidt het commentaar. En daar kan ik tuning-dreamer zeker geen ongelijk in geven, want de C2 Stingray heeft één van de meest karaktervolle designs van alle Corvettes, vind ik zelf. De dichte zelf nog iets meer, zeker als deze uitgevoerd is met een Split-Window achter. In 1963 kwam dit model op de markt, en tot en met 1967 werd de auto gebouwd. Van de cabrio zijn er in die periode 72.418 gebouwd, bijna dertigduizend meer dan de coupé. De coupés werden aanvankelijk dus met Split-Window geleverd, maar na 1963 werd de constructie vervangen door een conventionele ruit. Eigenaars deden dat ook nog al eens, tot de waarde van de vroegste exemplaren met de bijzondere achterruit begon te stijgen, want toen werd er massaal gesplit.
Packard Phaeton
Een Corvette is best leuk om te spotten, maar het blijven natuurlijk wel auto's waarvan nog een redelijk groot aantal rondrijdt. Auto's van voor WO II zijn echt heel erg lastig om te spotten, zeker omdat onze oosterburen er in die tijd flink wat plat hebben gegooid aangezien ze uit ouderdom te gronde gaan en het vrij lastig is om er eventjes mee te gaan rijden. Het rijden met zo'n echte oldtimer heeft heel wat haken en ogen, alleen al bij het starten van de motor komt heel wat kijken. Daar komt nog bij dat een dergelijke machine al gauw een halve ton kost, reden genoeg dat weinig mensen er eentje voor de deur hebben staan.
Ferrari 250 GTO
Het is eindelijk zo ver, er is er eentje gespot! Al eerder zijn er meldingen geweest, maar helaas waren die vals. Het gaat hier in ieder geval om een hoogwaardige replica, als het geen echte is. Volgens de Britse RDW is het in ieder geval een Ferrari 250 uit 1963, 2.953 cc cilinderinhoud, dus het zou zomaar een echte kunnen zijn, ter waarde van vele miljoenen euro's. Twintig miljoen gulden is enkele jaren geleden zelfs eens voorgekomen, maar uiteraard zijn de meeste niet meer waard dan een paar miljoen euro. Het is natuurlijk belangrijk hoe de historie is van de auto. Heeft de auto alleen maar verloren bij races, dan wil niemand de auto natuurlijk hebben. Voorin ligt de befaamde twaalfcilinder waaraan de auto zijn naam ontleend, grof genomen heeft elke cilinder een inhoud van 250 cc. In de 250 GTO levert het blok 290 pk, alleen in de 250 LM leverde het blok nog meer. Dat is bijna 100 pk per liter! De auto weegt maar iets meer dan duizend kilo, en is dus zoals verwacht een behoorlijk snelle auto. Ik ben erg benieuwd hoe snel en goed de auto is in verhouding tot huidige modellen!
Reageer!
