Ik had altijd wel eens Dubai willen bezoeken: zon, zee strand én... uiteraard supercars. Zo een kleine maand terug hoorde ik voor het eerst het gerucht van mijn vader dat hij voor een week naar Dubai zou vertrekken op zakenreis. Ik vroeg of er de mogelijkheid was dat ik mee mocht gaan, vooral om even uit het koude Europa te zijn. Dit was voor hem geen probleem en hop, de laatste dag van februari zaten mijn vader, mijn broer en ik op de KLM-vlucht van Schiphol naar Dubai en na zes uur vliegen stonden we reeds op de warme Aziatische grond. Rond deze tijd van het jaar is het er ook heerlijk vertoeven in een warm 30 graden zonnetje.
Vanaf de luchthaven werden we met een taxi naar ons hotel gebracht, gelegen op de Sjeik Zayed Road, de hoofdweg door de stad met aan weerszijden zeven rijstroken. Tijdens die tien minuten durende rit viel al snel op dat alle taxichauffeurs daar denken dat ze de Stig zijn en heel veilig voel je je daar toch niet in. Ik hoopte de vakantie nog eens te kunnen koppelen aan een spotverslag als ik buiten de activiteiten de tijd vond om er eens op uit te trekken. Ik wist de eerste nacht al snel hoe laat het was als je nu en dan eens gewekt wordt door het gebrul van een of andere supercar die alle ruimte heeft om even het gas open te zetten. De diepe grom weerklinkt heerlijk op de gebouwen die als een muur rond de hoofdweg staan. De eerste drie dagen vergezelden wij onze vader naar zijn zakelijke afspraken om de stad een beetje te leren kennen. Ik kon niet wachten om er eens op uit te trekken om wat te gaan spotten, want Ferrari’s, Lamborghini's, Rolls-Royces en een massa andere wagens scheurden vlak langs je voorbij op de hoofdweg.
Het zou niet makkelijk worden als die auto’s steeds zo voorbij scheurden. Ik had wel al in de mot dat er op de hotel-parkings wel heel wat moois stond. Ik hoefde maar even door mijn raam te kijken. Je moest er wel snel bij zijn, want als je elk uur eens checkte op de parking konden er al een hele hoop nieuwe auto’s staan. Zo kreeg ik met wat geluk enkele toppers te pakken die er amper een half uur bleven staan, zoals een witte Nissan GT-R, een paar AMG’s, een witte Ferrari California en rode Ferrari F430 die telkens net wegreden. De laatste dagen koos ik eens niet voor het zwembad maar wel om eens een actief spottripje te doen. De dagen voordien had ik al enkele mooie auto's gespot onderweg van en naar het hotel en op uitstapjes. Nu besloot ik toch eens de Sjiek Zayed Road af te lopen langs alle parkings van de hotels en dat is zeker een aanrader. Je kan ook niet verdwalen, je volgt gewoon de trein-route die daar verhoogd ligt. Op elke parking vind je altijd wel één wagen die de moeite waard is.
Toen ik de laatste dag opstond ontbrak er nog een topmerk op mijn lijst, Lamborghini. Ik wandelde even buiten naar de parking van mijn hotel om na te denken waar ik er één zou kunnen spotten en ik kon het niet geloven, maar daar stond een Gallardo. Ik sprintte terug naar mijn kamer dertien hoog om mijn camera te halen. Van langs alle kanten en hoeken begon ik hem te platen, later bleek het om een Rencapo Wide body kit te gaan. Met deze wagen op mijn lijst kon ik best tevreden terugkijken op mijn reis. Toen we in de luchthaven waren en richting onze gate wandelden kon ik mijn ogen niet geloven. Daar stond zomaar eventjes een gele Gallardo LP560-4 in de wandelgangen. Dat zijn nu dingen die je alleen in Dubai zal vinden.
Nu zullen enkelen van jullie zich wel afvragen: hé, dit is wel Dubai, waar zijn die Veyrons, Zonda’s en dikke combo’s dan? Wel, eigenlijk worden bijna alle duurste wagens en dikke combo’s geplaat op rijke plaatsen in Dubai die erom bekend staan dat je er altijd prijs hebt, denk maar aan de shopping mall. Ik ging zelf niet actief op zoek naar deze rijke plaatsen. Wat je hier gezien hebt is dus een impressie van Dubai 'zoals het is' en wat je kan verwachten als je 'gewoon eventjes' naar daar gaat. Het resultaat mag er toch wel zijn, niet? Zelfs voor Dubai...
