Eerder vandaag kwam de Ferrari Enzo al even voorbij, nu is het de beurt aan een totaal andere sportwagen uit hetzelfde tijdperk: de Carrera GT. Een wonderschone, maar tevens beruchte auto. Waar de Enzo een en al digitale finesse is, is de Carrera GT hoofdzakelijk een auto van de oude stempel. Niet gemakkelijk om te rijden, maar deze eigenaar durfde hem toch mee Amsterdam in te nemen.
De kritiek op de huidige hypercars is wel eens dat ze ‘te makkelijk’ te rijden zijn. Zet alles in standje comfort, de bak in de automaatstand, en zelfs je grootmoeder zou er rustig mee naar de wekelijkse bridge-avond kunnen rijden. Hoe anders is dat bij de Carrera GT, die een groot deel van zijn aandrijflijn rechtstreeks uit de racerij haalt. De koppeling is een draak, het schakelen gaat zwaar en je hebt nauwelijks elektronische vangnetten die je kunnen opvangen wanneer het mis gaat.
Toch zit hem daarin juist de charme van de Carrera GT, de ontoegankelijkheid van de auto. Als je er niet voorzichtig mee omgaat kan het écht fout aflopen, met als meest bekende voorbeeld natuurlijk de crash van Paul Walker en Roger Rodas. Zolang je de Carrera GT met respect behandelt is er echter niets aan de hand. Een mak schaap zal het nooit worden, maar dat zou gelijk staan aan een karaktermoord. De Carrera GT is zoals hij is, take it or leave it. Leuke SVDD!
