Zo maak je op een mooie lentedag foto’s tijdens een bijeenkomst van de Ferrariclub op Zandvoort, zo spoort een eigenaar je op via Youtube en begin je te mailen. Dan spreek je af voor een ritje en zo zit je ineens in de mooiste Ferrari F430 Spider van Nederland. Het klinkt allemaal raar, maar zo ging het gelukkig wel. Al was het geluk ver te zoeken dinsdag.
Je leest natuurlijk de vooruitzichten, je bekijkt op de dag zelf buienradar, maar je hoopt vooral dat het droog blijft. Alleen om 10 uur ’s ochtends begint het al te regenen maar dan weet je gewoon dat het een klein, niets betekenend buitje is. Op deze dag mag het natuurlijk gewoon niet regenen, dat hoort gewoon niet! Toen vergat ik even alles wat met het weer te maken had, want terwijl ik rustig mijn boekje aan het lezen was hoorde ik ineens een zwaar geluid. Dit keer was het geen geluid van een “tjappiegolf” met knalpijp maar je hoorde en voelde gewoon dat dit echt was. Ik kreeg een kleine rilling en ik liep naar het raam. Dan zie je ineens een knalrode Ferrari de straat inrijden en dan denk je gewoon: “Dit kan niet… Een Ferrari die mijn straat indraait”
Maar de motor ging uit, de deur open, handen werden geschud en even later zat ik in de auto zelf. Het kon dus blijkbaar wel. Na de nodige pimp foto’s voor het huis werd het tijd voor een ritje.
En dat was super! Maar als je op de A4 rijdt en het komt met bakken uit de hemel is met het dakje open rijden geen optie. De 490 pk’s uit de 4,3 liter V8 wilden graag losgelaten worden, maar dat ging gewoon niet zo goed op het ondergelopen wegdek. Het was dan ook zoeken naar een lichtpuntje in de donkere wolkenvelden om daar iets meer gas te kunnen geven. Overigens rijd je in de Schipholtunnel wel droog, dus raampjes open en vol gas. Je wilt niet weten hoe goed dat klinkt, want dan wil je het zelf ook. Maar de mogelijkheden om zelf zo een auto te bezitten zijn gewoon heel schaars. Zo hoorde ik bijvoorbeeld dat het kleine gele Scuderia schildje op de zijkant van de auto 4.500 euro kost. 4.500 euro voor zo een klein schildje! Verder zijn de velgen die erop zitten natuurlijk prachtig, net zoals de Tubi’s, keramische remschijven en de Challenge grille. Maar al die pracht en praal kent ook zijn grenzen… Namelijk geld. Een Ferrari F430 opgeleukt kost een klein vermogen. Had ik al verteld dat de Scuderia schildjes los 4.500 euro per stuk waren?
In de buurt van Naarden hield het ineens op met storten en vervolgens druppelen. Dus werd het tijd om de kap naar beneden te doen en te genieten van de heerlijke V8. Maar na een paar minuten was het alweer over, deden we de kap dicht en stoven we met 130 een rechterbocht door de snelweg op. We gingen richting Muiderslot, een spontane ingeving om daar wat leuke foto’s te schieten. We kwamen daar binnen, wat een hels karwei was door alle drempels, maar we konden geen foto’s maken met het kasteel op de achtergrond. Het is een schitterend pittoresk dorpje maar je kan niet zomaar stil gaan staan midden op de weg helaas. Dus werd het langzamerhand tijd om terug naar huis te keren. De eigenaar heeft zelf natuurlijk ook nog dingen te doen.
Onderweg nog iets gegeten, de auto een beetje afgespoten en eindelijk op een stukje beland waar geen regen is. Je raad het al, we zijn weer zo goed als bij mij thuis. Dus de enige optie die er op zat was om bij mij achter een paar foto’s te schieten. Het was het enige plekje wat mij te binnen schoot dat niet werd geteisterd door druk verkeer, mensen die nog nooit een Ferrari hadden gezien of werkzaamheden aan het “dorp” Hoofddorp.
Het geluk was dus blijkbaar ver te zoeken, maar desondanks heb ik me onwijs vermaakt. Het blijft verbazingwekkend hoe zo een machine je omtovert tot klein kind en andere mensen laat omkijken, gebaren of zelfs schreeuwen om maar een klein beetje extra geluid. Je betaalt er een hoop geld voor, maar je krijgt er een overload aan emotie en passie voor terug. Dankzij die emotie en passie werd mijn anders verregende ochtend een ochtend om niet meer te vergeten.
