Nouja, echt een volwaardige cabrio is het natuurlijk niet. Hier is het genieten puur voor de passagiers weggelegd. De Landaulet dompelt de passagiers onder in een ervaring zoals alleen de Landaulet die kan bieden, zwevend over de weg, onderuit gezakt in de uiterst comfortabele stoelen en met een zachte bries door je haren maak je kennis met een geheel nieuwe manier van ‘open rijden’.
Het mag duidelijk zijn dat de Landaulet in geen enkel opzicht een auto is die je als eigenaar zelf zou rijden. Bij deze auto is ligt de nadruk echt op de passagiers en hoe zij de auto zouden moeten ervaren. Het interieur is in twee delen opgedeeld, het chauffeursgedeelte dat zwart is van kleur en het passagiersgedeelte dat wit is van kleur en uiteraard een zee aan ruimte, comfort en luxe biedt met de mogelijkheid om de soft top omlaag te vouwen en te genieten van het weer. Onder de motorkap huist een heerlijk verfijnde V12 die ruim 600pk produceert. De iets meer dan zes meter lange Landaulet kan in ongeveer vijf seconden de 100km/u aantikken en een topsnelheid van 250km/u behalen, indrukwekkende cijfers voor zo’n mastodont maar ik betwijfel dat iemand dat ooit met een Landaulet heeft gedaan. Ondanks dat we in Nederland doorgaans de vier seizoenen in één week ervaren is ons kikkerlandje toch één exemplaar van de Landaulet rijk. De eigenaar van deze Nederlandse Landaulet heeft zonder twijfel diep in de buidel moeten tasten om de auto te bekostigen. De basis 62 S kostte in Nederland al meer dan €700.000,- en daar kwam de ombouw naar Landaulet nog bij. Het kost zeker wat maar dan heb je (in mijn ogen) wel een ultieme auto om je mee langs de Côte d’Azur te laten rijden.
