Afgelopen weekend was het 'Racing Festival' op het circuit van Francorchamps, met een manche van de Dutch Supercar Challenge, met de Viper, Moslers, Marcos en een Corvette ZR1 als pace-car, en heel wat moois in de paddock. Maar het beste moest nog komen: maandag nam m'n broer deel aan een Opentrackday met zijn Mitsubishi Evo IX, en ik was er natuurlijk bij!
Al enkele maanden keken we reikhalzend uit naar deze maandag. Na enkele trackdays op het circuit van Croix-en-Ternois was het nu tijd voor het echte werk: het legendarische circuit van Spa-Francorchamps. Hier won Michael Schumacher zijn eerste F1 wedstrijd, maar voor mij is dit nog steeds de plek waar ik jaren geleden naast de F1-bolide van m'n grote held Alain Prost en zijn rivaal Ayrton Senna stond. Voor velen het mooiste circuit ter wereld, maar ook heel erg snel en gevaarlijk natuurlijk.
Toen we 's ochtends om 7.00 uur geeuwend aan de ontbijttafel zaten, zagen we een matzwarte 'Manthey' Porsche, een witte Mitsubishi Evo IX en een blauwe Lotus Exige naar het circuit vertrekken. De slaperigheid verdween onmiddellijk, net als het ontbijt, en vijf minuten later wenste het gebrul van de HKS-uitlaat de slapende buurt een goeie maandagmorgen. Even later in de tunnel onder het parcours wou die natuurlijk ook nog eens brullen… Na het bemachtigen van een pitbox en de eerste kennismaking met enkele zeer vriendelijke TVR-rijders, was het tijd voor de 'Drivers-meeting'. Hier werden de regels van een trackday nog eens uitgelegd en werden er duidelijke afspraken gemaakt over het inhalen op het parcours, altijd links inhalen en niet in bochten, al kan dit wel als de tragere wagen duidelijk plaats maakt en z'n rechter knipperlicht aanzet.
Eigenlijk is het heel simpel: gebruik je gezond verstand. Snij geen wagens de pas af in de bocht, ga geen snellere wagens hinderen en hou wat afstand van je voorligger. Wie echt wil racen, moet maar deelnemen aan een wedstrijd.
Na de meeting, waar de organisator het steevast op de niet zo beste TVR-reputatie gemunt had, was het tijd voor enkele rondjes achter de pace-car. Voor de vele Engelsen een kans op een rustige kennismaking met het bijna zeven kilometer lange circuit, maar toch slaagde een TVR erin om te spinnen in een bocht. Ook voor ons werd het snel duidelijk dat het circuit er zeer glad bij lag, maar de zin om nu eindelijk eens voluit te kunnen gaan nam met de minuut toe. Nog vlug de banden wisselen en dan konden we aan het echte werk beginnen. Na het uitrijden van pitlane, net achter 'La Source', duik je langs de oude pitmuur naar de 'Eau Rouge'. Het geluid van de motor en de blow off valve galmt er immens tussen de tribunes en de controletoren en voor je zie de beruchte 'Raidillon' opduiken. Het blijft een raar gevoel als je boven komt, want je ziet niet wat er je te wachten staat. Na 'Kemmel' gaat het snoeihard naar 'Les Combes', zwaar in de remmen voor de 'Rivage' en dan opnieuw snelheid maken voor de 'double gauche', 'Pouhon'. Twee zeer lange linkse bochten waar je er behoorlijk wat vaart kan inhouden. Opnieuw moet je hard in de remmen voor 'les Fagnes' (links-rechts). In het uitkomen van de linkse bocht ging het opeens behoorlijk sideways, maar met wat tegensturen en gas doseren, had m'n broer z'n wagen vlug weer in de hand en ging het met een rotvaart naar 'Stavelot' en 'Blanchimont' om via de zeer trage 'Busstop' langs de nieuwe F1-tribune en de pitmuur te scheuren. Na een uurtje verscheen er een droge lijn op de baan en konden we pas echt de kwaliteiten van de Evo testen. De grip in bochten is ongelooflijk, maar ook op de snelle stukken moesten we zeker niet onderdoen. Altijd leuk als je een TVR Sagaris, BMW M3 of een Cobra kan inhalen natuurlijk! Één van m'n vrienden ging een rondje met een TVR Cerbera mee, een andere vriend mocht mee in de rode Radical. Al was dat nu niet echt het beste idee in de gietende regen, met een natte outfit als gevolg.
Ondertussen nam ik een kijkje in de andere pitboxen en daar stond heel wat leuk speelgoed. Enkele typische trackday-wagens zoals de Lotus 2-Eleven, Mégane R26-R, Porsche GT3RS en de KTM X-Bow, maar ook enkele opvallende verschijningen zoals een originele Ford GT40 en de bekende oranje Lamborghini LP560-4 Spyder die even een kijkje kwam nemen. In de namiddag kon ik nog even mee in een zwarte Nissan GTR. Ik mocht twee maanden geleden al eens mee in een GTR, maar opnieuw was ik ongelooflijk verbaasd over de prestaties van deze wagen. Het schakelen gebeurt zo enorm vlug dat je er bijna niets van merkt en het lijkt of dit ding maar snelheid blijft maken. Dankzij de vierwielaandrijving plakt hij aan de baan en de gigantische remmen zijn misschien wel het meest indrukwekkende aan deze wagen.
Het regende zo hard dat je door het opspattend water niets meer zag dan enkele kleine rode lichtjes van de voorligger maar de bestuurder liet het niet aan z'n hart komen en bleef maar doorgaan. Overstuur in de bochten werd vakkundig opgelost door de computer en het werd een schitterend rondje over een kletsnat circuit. Toen we terug in de pitlane kwamen, excuseerde de eigenaar zich voor het trage rondje… Wat moet een snel rondje op een droog circuit dan wel niet zijn? De regen bleef maar aanhouden en het werd zodanig glad dat je zelfs op de rechte stukken de wagen voelde 'zweven' over het circuit. Voor een BMW M3 liep het slecht af toen hij onzacht in aanraking kwam met de pitmuur. De achterkant van de wagen zag er niet zo best uit maar de bestuurder was ongedeerd.
De TVR-rijders hadden er al de brui aangegeven maar m'n broer kreeg er maar niet genoeg van. Hij reed zo'n 300 kilometer en was enorm tevreden over de prestaties van zijn wagen. Om 18.00 uur was de trackday afgelopen, konden we onze 'bevoorradingstruck' volladen (Thx DV en zijn Chrysler 300C) en begon de lange rit naar huis. Ondanks de regen was het een superdag. Volgend jaar zijn we er zeker opnieuw bij, en hopelijk tegen dan met mijn eigen sportwagen. Dan voelt de Evo zich niet zo eenzaam in die grote pitbox…
Scorpion
