Twee stuks maar wel twee die je meenemen naar de tijd dat de Ferrari F512M zomaar uit de fabriek had kunnen rijden. Niets is minder waar want de foto's zijn volgens de fotograaf zo'n zeven jaar oud. Uit den ouden doosch zouden we dan zeggen. Analoge foto's geven altijd net even wat meer sfeer mee aan foto's. Als je dan ook nog eens een hele bijzondere Ferrari F512M op de gevoelige plaat hebt gezet heb je toch wel een hele mooie spot. Spotter eldoub dook in de fotoboeken en kwam twee foto's van deze bijzondere auto tegen. Dat is allemaal leuk en aardig maar we hebben het nog niet eens over het kenteken gehad.
Het kenteken "K15 SME" is Brits en kan gelezen worden als "KISS ME". Dat zal door het merendeel van de mensen dan ook gedaan worden. Een zeer bijzondere, toepasselijke en unieke plaat. Zo zie je maar weer dat je door creatief gebruik van nummers een persoonlijk kenteken kan creëeren in Engeland.
De auto is ook eentje die iedere spotter op zijn lijstje zou moeten hebben staan want met slechts 500 geproduceerde exemplaren en een relatief controversieel uiterlijk is het geen auto die je vaak tegen zal komen op de openbare weg. De F512M was de opvolger van de 512 TR en de voorloper van de 550 Maranello. Met zijn 4,9 liter Flat-12 produceerde hij 440 pk. De F512M werd geproduceerd van 1994 tot en met 1996 en werd door sommigen gezien als een 512 TR met een facelift. Er waren immers maar een paar details anders. Hij had dezelfde motor, dezelfde spiegels en hetzelfde chassis. De grootste aanpassingen waren die vage achterlichten. Vier stuks, rond en enorm apart. Apart in de breedste zin. Maar ook de koplampen werden vervangen. Niet meer die klap-koplampen die we niet alleen kennen uit Bassie en Adriaan, maar ook van de Testarossa, F355 en 512 TR.
Van binnen kreeg de F512M ook een aantal aanpassingen maar wederom zijn ze minimaal. De versnellingspook werd verchroomd en de pedalen werden voorzien van gaatjes. Voor rijders in warme gebieden was de grootste verandering dat airconditioning standaard werd. Daarnaast werd ook de sportieve rijder in de watten gelegd want voor nul euro konden de stoelen vervangen worden door carbon fiber 'racy' kuipstoeltjes. Dat scheelt natuurlijk aanzienlijk in het gewicht.
Zoals gezegd is de motor hetzelfde als in de 512 TR en de Testarossa. Er is echter qua vermogen wel een verschil tussen de drie. De Testarossa moest genoegen nemen met 390 pk waar de 512 TR 428 pk had en de F512M er met 440 pk nog een schepje bovenop deed. Dat je de F512M zo weinig ziet komt natuurlijk door het aantal geproduceerde exemplaren. Slechts 500 rolden er van de spreekwoordelijke band in Maranello. Van de 512 TR werden er met 2280 veel meer geproduceerd. De Testarossa was bijna massaproductie te noemen, maar liefst 7177 Testarossa's werden afgeleverd aan klanten.