In navolging van 'mooi zwart is niet lelijk', wou ik het gaan hebben over een imposante modellenreeks van Bentley. Niet de huidige reeks van fraaie W12-Volkswagens, maar de generatie daar voor, waarvan de Bentley Arnage een soort erfstuk is. Ik heb het natuurlijk over de hoekige V8-modellen uit de jaren '90. Die ik meestal, omdat ze toch zoveel op elkaar lijken, maar samenvat als 'Turbo R-modellen'.
Toen ik nog een klein spottertje was reden er nog geen Flying Spurs rond, en de Continental GT was eveneens nog niet geboren. Als ik dan een van de spaarzame momenten meemaakte dat ik een Bentley tegenkwam, ging het altijd om de Turbo R-modellen. De puur Britse elegantie sprong er vanaf, het was stijlvol maar niet schreeuwerig (zei er iemand Phantom?). Door het verkoopsucces van de huidige W12-generatie denkt tegenwoordig bijna niemand meer terug aan deze prachtige modellen, wat eigenlijk heel jammer is. Veel mensen waarderen het uiterlijk bovendien niet, omdat het te 'gewoontjes' is, wat ik trouwens onzin vind. Maar wat bij deze modellen onder de kap ligt, doet nauwelijks onder voor de huidige Bentley-reeks. De bijna 300 PK van de meeste Turbo R-modellen, afkomstig uit de toen ook nog puur Britse Rolls-Royce fabriek is, zeker voor die tijd, een behoorlijk vermogen. En de aanvankelijk traditioneel stille motor maakt een prachtige grom als je al die paarden tegelijk benut.
Ik heb het idee dat de Bentley Turbo R-modellen, die we onderscheiden in onder meer de Turbo R zelf, Turbo S, Mulsanne, Brooklands, enzovoort, niet meer zo gewaardeerd worden. Waar de Continental GT het hart van menig spotter sneller doet kloppen, ook het mijne trouwens, ziet men de oude V8 van Bentley als een afgedankte blokkendoos. En dat is zonde! Voor mij hebben deze modellen zoveel meer status dan de W12 serie die een rijke man aan zijn vrouw geeft omdat ze de Cayenne ontgroeid is. Ze worden bereden door de afnemende groep liefhebbers voor deze auto, de groep die niet elke week door de wasstraat rijden maar iedere zondagmiddag met veel liefde hun auto wassen, en er na afloop trots naar kijken. Het is dan ook geen toeval dat deze auto (gelukkig) meer regel dan uitzondering is in het uiterst statige Londen.
Ik ben altijd al liefhebber geweest van deze modellen, en onlangs kruiste een zeldzame Bentley Turbo S mijn pad. Met slechts 60 geproduceerde modellen een topspot, als een wolf in schaapskleren want uiterlijk gezien verschillen veel van deze modellen bijna alleen maar qua badge op de achterkant, en soms wat in lengte. Wist je trouwens dat deze auto onder de kap bijna 400 PK heeft en de nul naar honderd in 5,9 seconde doet, ondanks zijn 2.360 KG! Het idee om een mooie blokkendoos te spotten waar er maar 60 van rondrijden, of hoeveel er nog over zijn, is toch veel mooier dan je (voor de goed bedeelde spotter) zaterdagse portie Continental GT's? Ik ben liefhebber van de huidige Bentleys, maar ze doen voor mij een klein beetje afbreuk aan de V8-reeks. Laten we hopen dat de nieuwe, in gelimiteerde oplage uitgegeven Bentley Brooklands hier verandering in kan brengen. Want mooi hoekig is niet lelijk!
Maarten (met dank aan Appeltje)
Reageer hier!