Klassiekergespot is inmiddels al vijf jaar oud, maar heeft altijd al geleefd met vallen-en-opstaan. Inmiddels is de website waarop alle ècht bijzondere klassiekers kunnen worden geüpload opgefrist, en dat willen we bijhouden in de vorm van dagelijkse en wekelijkse artikelen. KG Mod “300CE” bijt het spits af.
Alpina B10 Bi-Turbo E34
Voor de meer gedistingeerde BMW koper die de kracht en snelheid van een auto van M Motorsport GmbH zocht maar niet gecharmeerd was van het schreeuwerige uiterlijk bood Alpina uitkomst. Deze eveneens Zuid-Duitse veredelaar, zoals ze zichzelf graag noemen, had meteen na de lanceren van de M5 E34 in 1988 al een niche model klaar liggen, de B10.
In tegenstelling tot de M5, die slechts met één motor en aandrijflijn leverbaar was, kon je bij Alpina kiezen uit diverse varianten. Het begon in 1988 met de 3.5 B10 met 256 pk en een jaar later kwam het toenmalige topmodel, de Bi-Turbo op de markt. Het hier gespotte exemplaar betreft zo’n Bi –Turbo in de klassieke kleur Alpina Blau. De M50B35 motor in de bovenstaande Bi-Turbo had 3.500cc motorinhoud en leverde 350 pk. Dit alles was goed voor een topsnelheid van 290 km/u waarmee deze auto de begrensde M5 het nakijken gaf.
Later, toen de E34 serie langzaam van het toneel verdween bracht Alpina nog enkele V8 varianten gebaseerd op de 540i uit. Om te kunnen concurreren met vierwiel aangedreven performancemodellen als de Audi S6 C4 was er ook nog de B10 3.0 Allrad welke gebaseerd was op de 525iX met een M50B25 6-in lijn die was opgeboord tot 3.000cc.
De Alpina B10 Bi-Turbo E34 is slechts 507 maal geproduceerd en op de Nederlandse wegen een absolute zeldzaamheid.
Aston Martin DB5 Coupé
"It's the kiss of death from Mister Goldfinger!" Sean Connery was in de meest legendarische James Bond film niet de enige ster. De Aston Martin DB5 Coupé in de rookzilveren kleurstelling verbindt je eigenlijk automatisch met deze film, hoogstwaarschijnlijk het beste wat beide Britse iconen ooit gecreëerd hebben.
De Aston Martin DB5 had weinig uiterlijke veranderingen ten opzichte van de DB4 toen hij eind 1963 op de markt kwam. Het carrosserie was nog gewoon van Touring uit Milaan en ook in het vooronder
lag wederom een 6 cilinder in-lijn motor. De 3,6 liter was echter wel vergroot naar 3.995 cc en leverde nu 282 pk bij 5.500 toeren per minuut. Voor kopers die een nog snellere auto wensten was ook het Vantage pakket weer beschikbaar waardoor de auto 314 pk leverde en een topsnelheid van 260 km/u in plaats van 235 km/u kon bereiken. De DB5 is 898 maal geproduceerd waarvan slechts 37 Vantage’s. Het hier gespotte exemplaar betreft een normale Coupé op Nederlands kenteken, er zijn tien exemplaren in Nederland.
Bitter CD
Dat Opel in 1969 de Diplomat CD als een “droomauto” presenteerde die het productie stadium niet zou halen zat Erich Bitter niet helemaal lekker. Hij stapte naar de Opel top en wist hen te overreden de productie van de auto in kleine schaal te laten uitvoeren door Bitter. Zo ontstond in 1973 de Bitter CD, een luxueuze Coupé aangedreven door een 230 pk sterke V8. Hiermee was de auto in staat 210 kilometer per uur te bereiken.
Productie op kleine schaal bleef gedurende de gehele bouwperiode van 1973 tot 1979 aan de orde. In deze zes jaar zijn er slechts 395 exemplaren gebouwd. Ondanks de aanschaf prijs die royaal hoger lag dan die van de gemiddelde luxueuze Opel zoals de Senator, bleven de onderhoudskosten beperkt door het gebruik van enkel GM onderdelen. Dat een auto ondanks z’n zeldzaamheid niet extreem duur hoeft te zijn bewijst deze Bitter, een net exemplaar is al met een budget van zo’n €25.000 te vinden.
BMW 507
Het is 1954, Europa heeft zich langzaam maar zeker hersteld van de WO II en eindelijk wordt luxe weer een denkbare term. Mercedes-Benz is het eerste Duitse merk dat hier op in springt en presenteert dan ook door middel van een Race, de Carrera Panamericana, de droomauto der droomauto’s, de 300SL. BMW verkoopt echter in dat jaar vooral Isetta’s en 600's, al blijkt er achter de schermen een wonderschone concurrent voor de 300SL te worden getekend. Trots presenteert men in 1955 dan ook de door Albrecht Graf von Goertz getekende BMW 507.
De auto was voorzien aluminium carrosserie en een eveneens aluminium 3.200cc metende V8, destijds een absoluut unicum! Met een prijs van 26.500 Duitse Mark was de auto al even onbereikbaar als z’n concurrent. Door het uitblijven van een race carrière en z’n enorme prijs werden er slechts 254 exemplaren geproduceerd. Het verhaal wil zelfs dat BMW op elk exemplaar geld verloren heeft.
Het meest illustere exemplaar was misschien wel de rode 507 van Elvis Presley, die hij na boeken van zijn eerste successen kocht tijdens zijn diensttijd in toenmalig West-Duitsland. De auto is thans wit en wordt weer naar zijn originele staat gerestaureerd. Het exemplaar op de foto is voorzien van de optionele hardtop en is in gespot in het mondaine Marbella. Echter zal zelfs daar, deze schoonheid een grote zeldzaamheid blijven. De prijs van een goede 507 ligt tegenwoordig rondom de €750.000 euro, na 50 jaar streeft hij z’n grote concurrent dus alsnog voorbij.
Ferrari 400i Convertible
De Ferrari 400i was de laatste uit een lange reeks 2+2 GT’s met een V12 voorin voor Ferrari lange tijd overschakelde op sportwagens met een V8 achterin. De auto werd in 1976 in productie genomen als opvolger van de Ferrari 365 GT4 die voor véél kopers een nadeel had, de handgeschakelde vijfversnellingsbak. Daarom werd deze vervangen door een automaat van General Motors. Het uiterlijk bleef zo goed als ongewijzigd, de motorinhoud werd echter vergroot tot 4.823cc. Hiermee werd geen vermogenswinst geboekt, de topsnelheid ging wel omhoog van 220 km/u naar 240 km/u.
De afgebeelde 400i Convertible is geen origineel door Ferrari afgeleverde creatie, verantwoordelijk hiervoor is Sheldon Brooks, gevestigd in Los Angeles. Door dit bedrijf zijn 25 exemplaren gebouwd die dezelfde prestaties leverden als de dichte exemplaren. De auto was echter wel verstevigd door een buizenframe onder de auto. Zelden te koop aangeboden, toch komt de prijs niet boven de €30.000.
Nissan Skyline GT-R V-Spec II R32
Nog een niet alledaagse youngtimer in deze lijst is de bovenstaande Nissan Skyline GT-R V-Spec II R32. Na een afwezigheid van 16 jaar blies Nissan in 1989 het GT-R logo nieuw leven in met de Skyline R32 GT-R. Een auto die in de diverse race klassen zoals het JGTC, de Australische Touringcar kampioenschappen en meer van zulke Group A race klassementen zo’n dermate gruwelijke reputatie opbouwde dat men al gauw dat over “Godzilla” sprak! In Australië werd de auto zelfs uitgebannen onder het mom dat “alleen auto’s met V8 motoren mee mochten doen”. De werkelijke reden bleek later te zijn dat de Skyline GT-R R32 veel sneller bleek te zijn dat de lokale Holden’s en Ford’s.
Het motorblok van de GT-R was de haast legendarische RB26DETT. Deze 276 pk sterke 2,6 zes-in lijn was befaamd om de extreme vermogens die uit dit blok te halen waren, 1.000 pk was en is geen unicum. Wat nog unieker is, is dat de GT-R V-Spec II een auto was voor de Japanese Domestic Market en toch in Europa wordt gespot, op de Düsseldorfse Köningsallee. Dit exemplaar, één van de 1.303 geproduceerde exemplaren, is volledig standaard. Ook dat is helaas uniek voor Skyline’s.