Een dikke BMW, voor de meeste mensen een echte droom, voor nog meer mensen volstrekt onbereikbaar. Een fotoshoot is dan toch al een kleine troost. Voor onze eerste fotoshoot hadden we niet één dikke BMW, maar wel twee. Niet slecht denk ik zo.
We keken al een hele tijd naar de bewuste zaterdag uit. Oorspronkelijk hadden we alleen afgesproken met een eigenaar van een M3, ook al niet één van de minste, maar een vriend van de eigenaar had ook wel zin om mee te komen. Mooi meegenomen natuurlijk! Na de velgen nog een laatste poetsbeurt te geven, sloegen we de portieren dicht en gingen we op weg. De M3 vertrok met een koude motor en roffelde de straat uit. Werkelijk prachtig wat voor geluid zo’n M3 produceert. Beide BMW’s hebben een aftermarket uitlaat, de M3 een exemplaar van Akrapovic, de Z4M één van Eisenmann. De eerste locatie was niet erg ver en racen zat er helaas nog niet in met een koude motor. Dan maar rustig aan. Hoewel de M3 zich nog rustig moest houden zat de vaart er toch al aardig in. Aangekomen op de eerste locatie, een verlaten tuikabelbrug, konden we onze camera’s eindelijk bovenhalen.
We hadden niet erg veel tijd omdat we op tijd terug moesten maar dat kon de pret niet drukken, na ongeveer een uur gingen we op weg naar de tweede locatie. De M3 was intussen op temperatuur. We reden op een lange rechte weg met erg veel stoplichten. Enkele stoplichtsprintjes waren het plan maar voor die ene keer in je leven dat je hoopt dat het licht rood wordt, blijft het groen. Typisch. Dan maar naast elkaar rijden en de voet op het gas. Even aftellen en weg! De M3 shoot weg en produceerde een prachtig geluid, vaag hoorde ik het geluid van de Z4M links naast me. De Z4 werd steeds kleiner in mijn ooghoek. Natuurlijk is de M3 sneller, maar pas vanaf 160 km/u begint het verschil gestaag groter te worden. Wát een machines! Voor we het wisten kwamen we aan bij de tweede locatie, twee stukken weg die naast elkaar lopen maar beide totaal nergens uitkomen. Zoiets vind je ook alleen in België en daar was ik even heel dankbaar voor. Na wat foto’s van de auto’s in geparkeerde toestand gingen we over tot actiefoto’s. Ook erg leuk natuurlijk. Nog even het innerlijke kind naar boven laten komen en wat dragracen. Daarna nog even de bandjes van 600 euro oproken, per paar weliswaar, en weer op weg naar huis. Jasper en ik kropen samen in de M3 op weg naar huis. Nog even genieten van het geluid en terugblikken op een geweldige dag.
Heren, bedankt voor jullie tijd en moeite!