In navolging van mijn vorige column wil ik nu eens lekker zeiken op automobilisten in het algemeen die niet kunnen rijden. Van jong tot oud zijn er mensen die niet kunnen rijden. Dit kan zich uiten in het slingeren op de weg tot het inparkeren. Menigeen rijdt werkelijk als een slappe vaatdoek. Als ik iemand zie die niet kan rijden dan vraag ik me altijd gelijk af hoe ben jij aan je rijbewijs gekomen?!? Om daar vervolgens over te filosoferen. Dus drie streepjescodes van pakjes bakboter met €3,95 of ken je een mannetje die ook weer een mannetje kent? Of was je vrijgevig richting de rij-instructeur en examinator? Papa in een hooggeplaatste functie? Als laatste; heb je eigenlijk wel je rijbewijs en ben je niet in de war met je biebkaartje?
Maar goed, om even terug te komen op de titel de hersenactiviteit van die mensen is dus zeer laag tot het vriespunt. Nu hoorde ik laatst dat wanneer je een orgasme krijgt je totaal geen hersenactiviteit hebt! Dus dan vraag je jezelf wel gelijk af, zitten die mensen in die auto's constant met zichzelf te spelen? Of geven ze een totaal nieuwe betekenis aan het woord bijrijder/passagier?
Wat ik me ook afvraag, weten die mensen dat ze rijden als potentiële zelfmoord commando's? En buiten dat, zijn of haar omgeving ziet dit toch ook? Zeggen die er ook niks van? Je kan toch best eerlijk zijn tegen de bestuurder? Kwestie van durven en hersenactiviteit. Misschien is het ook geen verkeerd idee om de commando's te laten zien hoeveel nagelafdrukken er in het portier en stoel zitten. En als je in een compleet american football tenue instapt lijkt mij de boodschap ook wel duidelijk.
Dan hoor ik sommige denken dat zullen wel veel meer vrouwen zijn dan mannen. Tja.. wat zal ik hierover zeggen. Ik kan mijn ervaringen delen maar dan krijg ik hierop weer reacties van kwade mensen (lees vrouwen) en zit ik me straks te verantwoorden tegen over een horde woeste vrouwen. En vrouwen zijn niet bang voor fysiek geweld denk ik. Kortom, is er toevallig iemand in je omgeving die aan bovenstaand profiel voldoet onderneem actie.
Ik wil het ook nog even hebben over de jonge gozerts die in de lease auto van papa de boel aan het terroriseren zijn. Want als de auto gepromoveerd wordt tot schroot maakt het niet uit in hun beleving, pappie krijgt toch wel een nieuwe. Tja, op zich begrijp ik die gedachte gang wel, met enig inlevingsvermogen. Maar door die gedachte krijgen ze het gevoel dat ze ontastbaar zijn. En dat kan verkeerd aflopen. Voorbeeldje aan de hand van voetbal; je speelt de panne van het dak, je passeert wie je wil en alles lukt. Tot dat ene moment dat je tegenstander je zo zat is dat je voordat je het weet per brancard van het veld wordt afgedragen. Zo gaat het met de auto ook. Je neemt bochten waar je u tegen zegt en je haalt alles en iedereen in. Het gaat een aantal keer net goed, maar dan bedoel ik ook net goed. Tot dat ene moment. Je weet je hoofd uit de spaken van het stuur te wurme en kijkt eens goed om je heen. Lachend wordt je aangestaard door een boom met een diameter van een meter. Op dat moment realiseer je jezelf vast dat je de auto van paps gepromoveerd heb tot een volgend leven als plastic bordjes.
Dus, als je een gevaar bent voor jezelf en nog veel belangrijker voor andere moet je dan nog wel achter het stuur stappen? Wat is de oplossing? Iemand een idee?