Omdat de Ferrari 250 reeks ruim tien jaar lang van de band rolde, werd het een erg uitgebreide serie. Latere series bleven veel kleiner omdat modellen elkaar steeds sneller op gingen volgen. De Ferrari 330 werd bijvoorbeeld maar een jaar of vier gebouwd, en hij was er in slechts drie smaken. 2+2 coupé, coupé en cabriolet. De open versie is het meest zeldzaam.
De Ferrari 250 werd door twee series tegelijkertijd opgevolgd. De 275 was natuurlijk een directe evolutie omdat de 3,3 liter motor al te vinden was in de 250 LM, maar de 330 was nodig om het gat van de 2+2 op te vullen in de vorm van de 330 GT 2+2. De 330 GTC was hier de tweepersoons uitvoering van, die met zijn 25 centimeter kortere wielbasis een scherper weggedrag had. Hij was er óók als cabriolet, de 330 GTS, naar welke zoals gebruikelijk veel minder vraag was. Er werden er maar 99 van gebouwd, zes keer zo weinig als van de coupé. Er rijden er zeker twee in Nederland.
De elegante, slanke cabriolet wordt aangedreven door een grote, krachtige motor, namelijk een 4,0 liter V12 met een maximum vermogen van 300 pk, 30 minder dan voorin de coupé maar alsnog ruim voldoende. De auto ontleent zijn naam, zoals wel meer Ferrari’s, aan de inhoud van één cilinder. Voor de nieuwprijs van 59.000 gulden kon ook een dozijn Kevers worden gekocht. De 330 GTS heeft inmiddels sterk uiteenlopende waardes van tussen de 3 en de 6 ton euro aangezien het een vrij zeldzaam model is.
