Onlangs deden we een oproepje in een artikel om een stukje te schrijven over een Ferrari 250 GT SWB Berlinetta. Zo plofte er dus een mailtje in de inbox van Olivier Deloof die ons wat kon vertellen over deze auto. We zijn nog op zoek naar auteurs met veel klassiekerkennis die af en toe een steentje bij willen dragen. Dus laat je horen via frontpage(@)autogespot.com.
In de jaren '50 en '60 begon Ferrari met de productie van zijn populairste series, namelijk de 250. Dankzij deze veel uiteenlopende versies werd de producent pas echt gestationeerd als luxe- en vermogensmerk. De intussen overleden Pinanfarina lag natuurlijk aan de bron qua stijl en ontwikkeling van de wagen. Hoewel de SWB Berlinetta 250 ‘maar’ een vermogen had van 237 pk tot 276 pk, was dat voor die tijd al heel wat. Ook de topsnelheid lag maar rond de 240 km/u maar dat volstond ook voor grote prijzen als Le mans te winnen. Dankzij deze briljante ontwikkeling en strategie, licht koetswerk (1100kg!) met krachtige motor en goed gedoseerde suspensie, kon de wagen heel wat overwinningen binnenbrengen. Van de om en nabij 165 exemplaren die zijn afgeleverd, zowel straat als circuitwagens, waren er 75 voorzien voor serieuze competitie en de straatwagens van een stalen koetswerk allebei met een 'lichte' V12 en een 3.0 liter motor. Hoeveel modellen er nog in omloop zijn en wie er allemaal eigenaar is, is spijtig genoeg niet bekend. Vooral de racewagens zijn zeer moeilijk te traceren en vermoedelijk zal er hier en daar wel een gerestaureerd exemplaar staan in een of andere garage van een Zwitserse of Amerikaanse multimiljonair. Het is dan ook niet te verwonderen dat de laatst gespotte 250 GT SWB gezien was in een miljonairsstad als Zurich. De ‘meer’ voorkomende straatwagens kunnen gaan van 500.000 euro tot de duurdere competitiewagens van bijna 2.000.000 euro.
