Mijn lievelings BMW was voor de komst van de M2 Competition de normale BMW M2. Het rijgedrag en beleving is bijna gelijk aan mijn M3 E46. Enige wat natuurlijk ontbrak was dat heerlijke snerpende geluid van de zes-in-lijn. Daarvoor hebben we een lekker turbo geluid teruggekregen en een berg meer koppel. Toch waren er een aantal kritiekpunten op de normale M2 en daarom kwam BMW met de M2 Competition.
Die M2 Competition stond natuurlijk al lang in de stijgers met de introductie van de normale M2. Dus was er werk aan de winkel voor de mannen uit Beieren om er nog een scherpere auto van te maken. Maar zijn ze niet te ver doorgeslagen? Is de M2 Competition nu niet te hard geworden? We gingen er een weekend mee op pad en gingen eens ervaren hoe het nu echt zat met de M2 Competition.
Laten we voorop stellen dat het vermogen echt perfect is voor de M2 Competition. 410 pk ligt er nu in het vooronder en dat komt uit de welbekende zes-in-lijn die we ook kennen van de M3 en M4. Vergis je echter niet. BMW heeft kleine wijzigingen aangebracht waardoor een chip niet voor de gelijke waardes zorgt zoals ze in de M3/M4 zijn. Het blok is voorzien van twee kleine turbo's die heel snel op gang komen waardoor de M2 Competition een leuk speelmaatje is als je de kont opzij wil laten zwiepen. Daar liet de standaard M2 het nog wel eens afweten. Die moest zijn enige, en iets grotere, turbo eerst op gang laten komen voor er iets van koppel en vermogen los kwamen. Dat is nu gelukkig anders. De motor is altijd bij de les en de turbo's zorgen al voor genoeg koppel en vermogen in de lagere regionen. De oude M2 trok door tot 7.000 tpm en deed dat soepeltjes; de nieuwe gaat door tot 7.600 tpm. Om met al dat geweld om te kunnen gaan, heeft hij onder meer een versterkte krukas.
Het motorblok is niet de enige verbetering aan de M2 Competition. Als je de motorkap opent zie je daar een V-vormige beugel van carbon fiber die ook een plek heeft in de motorruimte van de M3 en M4. Het resultaat? Meer stijfheid en dat vertaald zich weer in een betere wegligging en preciezer stuurgevoel. Dat zorgt voor nog meer plezier dan de oude M2 had te bieden. Want elk tikje aan het stuur geeft meteen een reactie. Wat een genot! Ga je echt wat sneller rijden op bochtige combinaties dan komt de M2 tot leven. De motor begint te schreeuwen en het stijve onderstel zet zich schrap om jou de tijd van je leven te bezorgen. Alle systemen uitschakelen doen we niet. Maar de M-Dynamic Modus geeft je genoeg speelruimte om die kont te laten zwiepen. Ga je volgens de auto te ver dan kun je er van uit gaan dat hij je ferm corrigeert.
Gaan we het onderstel van de Competition met dat van de oude vergelijken dan weet je dat het een hele verbetering is als het op sturen en gek doen aankomt. Wil je de auto vaker gaan gebruiken voor normalere ritjes dan vind ik persoonlijk het onderstel iets te strak. Je vullingen trillen er nog net niet uit als je door het centrum van een willekeurige stad rijdt. Daarin moet ik toegeven dat de standaard M2 het wint. Daar komt dan ook meteen het ontbreken van de instelling voor de ophanging naar boven. Had de M2 Competition de magnetische dempers gehad dan had je ook comfortabel kunnen rijden. Nu moet je het doen met de harde stand en kun je niet kiezen. Uiteraard begrijpen we als BMW dat had toegevoegd er bijna geen verschil met de M3 meer zou zijn. Maar als je toch al zo dicht achter je grote broer aan zit dan moet dat toch wel kunnen?
Het gereden model was inclusief belastingen een mooie 113.113 euro. Er waren enkele iets prijzigere opties aangevinkt zoals de M-sport remmen, M-sportstoelen en het M Driver's Package. Vink je deze uit dan zit je 10.000 euro lager met de prijs maar mis je ook wel essentiële opties.
Is de M2 Competition een betere auto dan de oude M2? In heel veel punten wel en in een enkel puntje niet. Dat minpunt ben je echter snel vergeten als je een fatsoenlijk stuk asfalt onder je hebt liggen en je de motor naar de 7.600 toeren aan het janken bent.
Fotografie door Ansho.nl / Hellomotive - Autofotografie en video