De grote verscheidenheid van de Rolls-Royce Silver Cloud

De grote verscheidenheid van de Rolls-Royce Silver Cloud

De Rolls-Royce Silver Cloud is naar mijn mening de meest geslaagde Rolls-Royce ooit. Waarom? De auto is niet alleen designtechnisch helemaal perfect, maar straalt ook het juiste uit voor een Rolls-Royce. Groot, royaal, elegant, luxueus, smaakvol, en niet over the top. Dat vind ik in ieder geval, want in dit kleine landje word je al gauw met de nek aangekeken als je met een iets te grote auto ten tonele strijdt, want als je een luxe auto wilt kun je toch ook iets kopen dat minder opvalt?

Om maar weer ontopic te komen zal ik verder gaan met mijn grote waardering voor deze schoonheid die tevens vele vormen kent. Naast de "Standard Saloon" die er al in drie generaties is "“ I, II en III zoals we gewend zijn van Rolls-Royce "“ zijn er nog heel veel interessante variaties gebouwd. Auto's met interessante koetswerken dus, echter wel met dezelfde motor en hetzelfde onderstel, eventueel verlengd. Waar de meest standaard Silver-Cloud een buitengewoon succesvol model is geworden, zijn alle uitvoeringen met speciale koetswerken stuk voor stuk zeldzaamheden waarvan er hooguit enkele honderden zijn verkocht. Daarnaast geldt dat ook voor de Bentley's, die met hun sportievere imago voornamelijk worden voorzien van gestroomlijnde tweedeurskoetswerken, die ik hier ook nog even laat zien.


Rolls-Royce Silver Cloud I

Standard Steel


De auto werd in april 1955 geïntroduceerd als opvolger van de Silver Dawn/Bentley R-Type. Dat was de Standard Steel, het meest standaard model dat al schitterend was, en de naam Rolls-Royce meer dan waard door het elegante, royale smaakvolle, volumineuze voorkomen. Later verschenen er nog heel veel interessante ontwerpen van onafhankelijke koetsenbouwers voor het koetswerk Met een lengte van 5 meter 38 is de auto op anderhalve centimeter na net zo lang als de huidige Arnage, heel goed uitgemikt! De eerste variant uit de reeks Silver Clouds had een zescilinder in lijn motor voorin liggen met een inhoud van 4,8 liter en een maximum vermogen dat uiteraard strikt geheim werd gehouden door de fabriek. Van deze serie werden er 2117 uitgerust met de standaard koets, 121 met speciale koetswerken, 86 met lang koetswerk en 36 met speciaal koetswerk op een verlengd chassis.



Bentley S I

Er was natuurlijk ook een variant met een Winged B op de voorkant, die werd toen nog Poor-mans Rolls genoemd. Want een Rolls-Royce met een andere badge voor op, dat kon natuurlijk niet hè. Bentley hield overigens nog wel wat van zijn eigen imago door sportieve coupés te maken, echter niet onder de vijf meter lengte. Na het zien van de Silver Cloud I weten we allemaal wel hoe de Bentley S I er ongeveer uit zou moeten zien, dus laat ik alleen nog twee modellen zien die alleen met een B voorop werden geleverd. Zoals ik al eerder zei komt dat omdat Bentley een sportief imago heeft, en de modellen dus niet zo goed in de filosofie van Rolls-Royce passen.



De eerste is ontworpen en gebouwd door Park-Ward, een bekende naam die een paar jaar geleden nog opdook om als naam te dienen voor de verlengde Silver Seraph. Van deze forse coupé zijn er 187 gebouwd, iets minder dan van de veel bekendere Mulliner Sports Coupé.


Het model is te herkennen aan de minivinnetjes. Van het laatste genoemde model zijn er 217 gebouwd, waarvan er inmiddels alweer 4 zijn gespot "“ 3 in Londen! Ook deze auto heeft een soort vinnen achter, maar die zien er wat geïntegreerder uit. Met de rondere vormen oogt de auto wat braver en klassieker.

" >
Ten slotte nog de allerbijzonderste auto van deze hele special, een verlengde Bentley S I met koets van Hooper. Deze zeer karakteristiek vormgegeven auto, - ook heel mooi hoor! - , is ontworpen door een bedrijf dat niet zo heel erg veel koetsen heeft vormgegeven voor Rolls-Royce en Bentley, waarschijnlijk omdat het ontwerp erg ver afweek van de standard-steel modellen. Van alle 3538 Bentley S I's zijn er 35 uitgerust met verlengd koetswerk, waarvan er maar 12 een speciale opbouw hebben. En dan zijn dat nog alle varianten bij elkaar!


Silver Cloud II


De Silver Cloud I werd in 1959 opgevolgd door de tweede serie, die een geheel andere motor onder de kap had. Een 6.23 liter V8 kwam er voor in de plaats, een blok dat nog steeds wordt gebruikt, overigens wel iets opgeboord en met twee turbo's. Ook deze auto werd een redelijk groot succes, 2717 stuks in totaal Daarvan zijn er maar 107 uitgerust met deze beeldige open koets, die wel veel lijnen gemeen heeft met het standaardmodel. Het is echter ontworpen door Mulliner en gebouwd door Park-Ward.


Silver Cloud III


De derde generatie echter, bleef juist onderhuids hetzelfde. Aan het uiterlijk werden alleen de koplampen veranderd, om bij de tijd te blijven. Óók die staan de auto weer erg goed, maar de units van de eerste serie vind ik mooier.



Er was ook weer een uitvoering met lange wielbasis, waarvan er maar 254 zijn geproduceerd. Heel veel langer is de auto overigens niet geworden, het scheelt slechts 4 inch.


Natuurlijk waren er ook weer modellen met interessante koetswerken in de aanbieding, Mulliner Park-Ward is alweer aan de beurt. Dit bedrijf had een zeer strakke en recht gelijnde coupé in de aanbieding, en tevens een convertible op dezelfde basis.


De koplampunits waren ook wat veranderd. Deze stonden een beetje schuin, waardoor men er vaak naar refereerde met "Chinese Eyes". Dat is dan ook de bijnaam van deze auto, lekker fout.


Deze is er ook als Bentley, een klein verschil waarbij het vooral draait om de achtergrond van het merk. Van deze variant zijn er in totaal een paar honderd gemaakt. Zoek hem overigens eens op bij Google, de plaatjes zullen je wel bekend voorkomen.



Bentley S3 Continental Mulliner Flying Spur

De term Flying Spur die voor de meest resente sedan van Bentley als benaming wordt gebruikt verwijst waarschijnlijk naar dit model, dat een mooie variatie is op de Bentley S3 met lange wielbasis ("Flying Spur" werd nog als naam gevoerd voor een snelle Rolls uit de jaren '90). De auto is door het ontwerp met veel zijramen wat uit verhouding geraakt, hij ziet er disproportioneel lang uit. Dat komt ook door de wat minder massief ogende achterzijde, want het meest stanaard model had een veel hogere kont. Van dit model zijn er destijds maar 291 verkocht, dus je moet erg lang zoeken om er eentje te vinden.

Jim Appelmelk
Reageer hier!

Reacties op dit artikel