Het is zondag 24 februari, ik zit thuis op de bank, tot de telefoon omstreeks half 12 gaat: "Met Mark!" "Hoi, met je neef. Ik heb hier een S6 voor de deur staan", klinkt het door de hoorn. Het lijkt me leuk om even langs te komen, ondanks dat deze Audi geen pure supercar is. Ik antwoord dan ook: "Leuk! Dan zal ik wel even langskomen." Na de nodige afspraken gemaakt te hebben spring ik vrolijk op mijn fietsje, niet wetende dat de eigenaar een bekende was van mijn neef.
Na een kwartiertje fietsen kom ik aan in de desbetreffende straat. "Wauw", zeg ik fluisterend in mezelf. Voor me staat een stralend witte Audi S6 Sedan. Ik besef dat ik gek genoeg nog nooit een S6 Sedan gespot heb. En wit? Ik bedenk me dat er erg weinig witte exemplaren moeten zijn in Nederland, aangezien we deze weinig aantreffen op Autogespot.com, ondanks dat wit een enorme hype is, of eigenlijk wás.
Ik bel aan om te melden dat ik er ben. Ik maak een praatje met mijn tante. "Hij zegt dat dit de enige is in Nederland." Ik trek een verbaasd gezicht en zeg direct: "Ehrm, dat klopt niet." "Nee? Heb je er wel eens eentje gezien?" "Jazeker, en ze worden vaak 'gespot'" antwoord ik. We lopen de huiskamer binnen en mijn tante zegt: "Het is helemaal niet de enige joh, opschepper!" "Nee, de enige witte zei ik", zegt de eigenaar van dit Duitse beest trots. "Dus toch..", denk ik in mezelf. Ik huppel naar buiten met mijn camera gereed. Toch wel bijzonder, om oog in oog met de enige witte Nederlandse Audi S6 te staan, die hier tevens nog maar twee dagen rijdt.
De vriendin van de eigenaar rijdt één van de dikste versies Q7 en hij zelf heeft nog een A4 Cabrio in de schuur staan, vertelt hij. Voor dat hij deze S6 reed (enkele dagen geleden dus) reed hij in de minder sportieve versie van deze S6, juist: een A6. Hij vertelt dat hij deze, net als de S6, in Duitsland gehaald heeft en dat hij één van de eerste A6'en had hier. Hij vertelt dat er geen begrenzer op zit op de één of andere manier, en dat hij op de Duitse Autobahn snelheden van 270 km/u bereikt heeft, met een A6!
In ieder geval kan ik de conclusie trekken dat hij een echte Audi-fanaat zou zijn. Hoewel aan deze Audi ook een vleugje Lamborghini zit, want zoals alle Audi-liefhebbers weten is de 5.2 liter V10 afgeleid van de Lamborghini Gallardo. In de S6 blaast deze tien cilinder er 435 paarden uit. Hij is dus iets geknepen, want Audi levert dezelfde V10 in de S8 met 15 paarden meer.
Ik begin foto's te maken en na 10 minuten hangt mijn neef uit de deur: "Mark, je wilt zeker wel een stukkie meerijden zo?" "Ja tuurlijk!", antwoord ik wederom enthousiast. "Dan moet je het zo even vragen.." Er verscheen een grijns op mijn gezicht en ik zeg: "Ach, doe jij het voor me. Ik ben bezig!" Hij zwiept de deur weer dicht en enkele minuten later komt de eigenaar aanlopen. Een vriendelijke man, hij ontgrendelt de Audi en gebaart dat ik plaats mag nemen in het lederen interieur. Ik stap vrolijk in, geniet van het comfort en zet vervolgens mijn camera weer aan om weer wat plaatjes te schieten, op diezelfde foto's valt mij (en anderen) later op dat de kilometerstand al op 10.000 staat. Achteraf bleek dat de auto 3 maanden in het bezit is geweest van een werknemer van de Audi-fabriek, wat een gewoonte is daar. Na 3 maanden wordt de auto verkocht, vandaar dus die 10.000 kilometer! Na de nodige foto's van het interieur gemaakt te hebben vraagt de eigenaar of ik de foto's naar hem wil mailen. Ik ben de beroerdste niet, integendeel, ik vind het juist leuk als eigenaren interesse hebben in het resultaat, maar dat terzijde.
Wederom zie ik de eigenaar een gebaar maken en ik begrijp dat ik plaats mag nemen op de bijrijderstoel. Zelf klimt hij achter het stuur en start de motor. Ik hoor het geroffel van de 4 ovale uitlaatpijpen. Ik had al een vaag beeld van wat ik kon gaan verwachten van deze sportsedan, aangezien ik al eens mee mocht genieten van de rijeigenschappen van zijn grote broer, de S8, en van de RS4. Ik moet qua vermogen er dus precies tussenin denken: 15 paardjes meer als de RS4, 15 paardjes minder als de S8.
Maar wat kan mij die paarden ook schelen, ik zit in een Audi S6 en heb op dit moment verder echt geen zin om over paarden te dromen.
We rijden De Lier uit en de eigenaar trapt op het gaspedaal, ik merk dat de eigenaar van doorrijden houdt, waar ik absoluut geen bezwaar tegen heb in dit soort situaties. "Laat maar is zien (en voelen) wat hij kan", denk ik in mezelf. We draaien de A20 op en al vloekend rijden we achter een zilvergrijze Mitsubishi, die kennelijk al gauw in de gaten heeft wat bedoeling is: juist, hij moet heel eventjes opzij. Zodra onze voorganger de linkerbaan verlaten heeft, zie ik een totaal lege snelweg voor me. Ik slik en probeer me zelf in te beelden wat er zou gaan gebeuren de komende tien seconden. Mijn gedachten worden werkelijkheid, de eigenaar trapt de S6 flink op zijn staart. Ik zie de snelheidswijzer moeiteloos omhoog klimmen, richting de 200 en daar over heen.. Gelukkig hebben we goede remmen en weet de eigenaar wat hij doet, want de snelheidslimiet.. die is goed overtreden, zeg maar.
We rijden de snelweg af om er vervolgens aan de andere kant weer op te rijden. Er is werkelijk niemand te zien, op die Opel Zafira voor ons na.
De eigenaar remt af op de oprit van de A20. "Wat doet-ie nu?", vraag ik mezelf af. We staan nu stil en de Zafira wordt steeds kleiner. Nadat hij niet meer te zien is wordt ik in één keer vol in mijn stoel gedrukt. "Oké, met de acceleratie zit het ook goed", bedenk ik me en er verschijnt wederom een glimlach op mijn gezicht. Volgens verschillende bronnen doet deze auto er 5,2 seconden over voor je op de 100 km/u zit, helaas heb ik mijn stopwatch er niet bij gehouden, maar ik denk dat het wel ongeveer klopt.
We rijden terug naar De Lier en de eigenaar parkeert hem weer op de plek waar ik deze sportsedan ontmoet heb. De LED'jes blijven aanstaan, ik kreeg tijdens de rit namelijk verzoek om daar wat foto's van te schieten. "Die lampies, die vind ik ook zo mooi!", hoorde ik door mijn linkeroor.
Ook ontgrendelt hij de motorkap en ik geef de kap een zetje omhoog. Een klein zetje ja, want bij de Audi's van tegenwoordig hoef je de motorkap maar een klein tikje te geven; de rest gaat automatisch. In de motorruimte is alles nog blinkend schoon. Na een stuk of tien foto's van de motorruimte gemaakt te hebben gooi ik de kap dicht en klim ik trots weer op mijn fietsje.
Ik ben tevreden over de ochtend die ik zojuist achter de rug heb, ik wist niet dat een S6 zo dik kon zijn.. Ik kreeg hetzelfde gevoel als na mijn ritje met zijn Audi-broers, de RS4 en de S8, namelijk: "Ik wil nog een keer!"
