Afgelopen vrijdag konden jullie al het eerste deel zien en lezen van Bart. Onder de hoede van Custom Car Cleaning was ditmaal een Ferrari 360 Spider. Het woord is weer aan Bart voor deel twee!
Nadien wordt de wagen compleet gewassen met een microvezel washmitt en een goede lubricerende shampoo. De wagen wordt gedroogd in combinatie met een detailingspray en diverse microvezeldoeken.
Vaak wordt gedacht dat na zo’n uitgebreide wasbeurt de auto helemaal schoon is……..wrong!. Als je heel voorzichtig met de vingertoppen over het lakwerk wrijft, voel je een weerstand en oneffenheden. Dit is nog allemaal vuil wat op de auto zit. Omdat het vuil zo agressief is hecht het aan de lak, en er is meer voor nodig om dit veilig te verwijderen.
Met een speciale klei en lubricerend middel wordt deze verontreiniging (boomhars / industriële stoffen / roet / uitwerpselen insecten e.d.) veilig verwijderd. Bij deze detail heb ik gebruik gemaakt van een milde / agressieve klei aangezien de wagen hierna toch geheel gecorrigeerd ging worden. Met deze handeling wordt naast het vuil ook de restanten van oude waxlagen verwijderd. Een nieuwe waxlaag gaat optimaal hechten op een zo schoon mogelijke ondergrond.
Op de randen van de wielkasten vinden we vaak stukjes teer en rubber terug. Ook dit wordt vakkundig verwijderd met een speciaal middel en klei. Als laatste wordt deze behandeling losgelaten op de aluminium wielen. Zwarte puntjes (remstof) en andere ongemakken worden correct verwijderd.
Om het lakwerk te inspecteren moeten we als het ware door de lak heen kunnen kijken. Het is van groot belang om de lakdikte precies in kaart te brengen alvorens lukraak te beginnen met corrigeren. Ervaring toont dat de horizontale delen vaker minder bedeeld zijn dan de verticale delen. Vakkundig gerepareerde schades of optische ingrepen zijn bijvoorbeeld ook niet altijd met het blote oog te zien. Hiermee wil ik zeggen dat de lakcondities niet per definitie overal gelijk zijn. Meten is weten en risico’s dienen zo goed als mogelijk uitgesloten te worden. Een lakdiktemeter biedt hierin uitkomst.
De tweede factor die belangrijk is bij het uitvoeren van lakcorrectie, is het gebruik maken van goed licht. Krachtige halogeenlampen fungeren als een kunstmatige zon en lichten de defecten goed uit. Het nadeel hiervan is dat je als het ware door de blanke laklaag heen kijkt, en dieper gelegen krassen in de blanke laklaag (RDS), hierdoor vaak heel onschuldig en oppervlakkig lijken. Belangrijk is om de tijd te nemen en na elke applicatie te analyseren of het betreffende defect veilig te verwijderen is. Te veel blanke laklaag weghalen biedt weliswaar meer correctie, maar anderzijds word de laklaag te kwetsbaar en nieuwe defecten worden snel een feit. De lampen tonen echt elk defect, oppervlakkig of juist diep, maar in het daglicht zijn deze niet altijd waar te nemen. Er moet dus te allen tijde een gezond evenwicht gevonden worden in veilige correctie en de gezondheid van de laklaag op lange termijn.
Allereerst worden de delen die niet met de polijstmachine en polijstmiddelen in aanraking mogen komen afgetaped en afgeplakt. Aangezien het gedeelte van de lak wat normaal onder de cabrioletkap zit ook gecorrigeerd moest worden (en de kap dus omlaag moest), draagt de wagen tijdelijk een geïmproviseerde badmuts ;-)
Op de een na laatste foto zien we op de afdekplaat achter de rolbeugel de swirls (in dit geval redelijk diepe RDS’sen) te voorschijn komen.
De aftekening van de cabrioletkap op de laklaag is op de laatste foto goed te zien.
Enkele random foto’s van de lakconditie. De algehele toestand is zeker niet slecht te noemen, maar toch genoeg defecten die gecorrigeerd konden worden en ik miste die natte en diepe glans. De melkachtige sluier die we oxidatie noemen was nadrukkelijk aanwezig.
Onderstaande enkele correctiefoto’s. Let op, dit is enkel de grove correctie ! De nabewerking en afwerking dienen nog te gebeuren. Op de na foto’s zien we dus nog vegen (oliën van de polish) en hier en daar hologrammen vanwege de grove compound die gebruikt is.
Hier een goed voorbeeld van enkele RDS’sen die te diep in de blanke laklaag zitten om veilig te verwijderen. Bovenste foto voor de (grove) correctie en de andere erna.
Door het grove correctiewerk is er veel polijststof vrijgekomen. Vanwege de wrijving is het lakwerk tevens statisch geworden en laat het stof zich niet zo makkelijk verwijderen. Ook ben ik na de correctie altijd voorzichtig om de restanten polish meteen af te nemen, niet alleen vanwege het grove stof, maar ook vanwege dat het lakwerk vaak nog warm en dus kwetsbaar is. Persoonlijk prefereer ik om de wagen in dit geval weer helemaal opnieuw in te spuiten met een pré wash en opnieuw te wassen. Een schone werkomgeving is immers enorm belangrijk.
Voordat we hem opnieuw gaan wassen brengen we eerst nog de uitlaten naar een hoger niveau. Bij de meeste auto’s niet meer dan een stuk pijp met als functie de uitlaatgassen te transporteren, maar bij een sportauto bestempel ik deze als de puntjes op de i !
Het linker sierstuk gepolijst:
