Wie aan Rolls-Royce denkt, zal aan verschillende dingen denken. Grote oprijlanen, chique geklede mensen en mogelijk Monaco. Een Rolls-Royce is een statussymbool. Zelfs in het spel levensweg heeft het een plekje gekregen. De Rolls-Royce van vroeger was voor de directeur die zijn rijkdom had verkregen als grote baas van een bedrijf. Het hedendaagse Rolls-Royce heeft nog steeds wel de uitstraling van een klassemerk, maar bevindt zich op een nieuwe markt met nieuwe klanten. Daar begint het verhaal over de Rolls-Royce van tegenwoordig mee.
De afgelopen tijd hebben we regelmatig een aantal artikelen gepubliceerd over de Rolls-Royce Ghost. We hebben zelfs de mogelijkheid gehad om er mee te rijden. De Ghost is natuurlijk een fantastische auto. Zonder meer een verschrikkelijk bijzondere auto om mee te rijden. Maar is de Ghost wel de auto die een Rolls-Royce hoort te zijn? Dát vroeg ik mij af. Wat vast staat is het feit dat het moederbedrijf van Rolls-Royce, BMW, de klanten bereikt die het wil bereiken. Het doel van de Ghost is namelijk een nieuwe groep mensen kennis laten maken met het merk. Hierbij zal het niet direct meer gaan om de geschiedenis van het merk maar meer de verbluffende kwaliteit waarmee ieder product in elkaar wordt gezet. Zo heeft societyster Kim Kardashian ook een Ghost gekocht terwijl ze daarnaast een Bentley Continental GTC ASI heeft. Een totaal ander type auto. Bij de Phantom is al een groot nieuw publiek bereikt maar de Ghost is dankzij de lagere prijs en het vlotte uiterlijk nog toegankelijker geworden. Zelfs Paris Hilton gebruikt een Rolls-Royce Ghost als vervoersmiddel. De jaarcijfers van 2010 bevestigingen dit nogmaals nadrukkelijk. 80% van de eigenaren van de Ghost had nog nooit eerder een Rolls-Royce gehad. Zoek voor de gein eens naar Rolls-Royce clubs en kijk eens wat voor eigenaren daar tussen zitten, een totaal andere wereld.
Wat een beetje wrang is, is dat er eigenlijk niets mis is met de auto, maar door het moderne design heeft het merk een stukje van haar klasse verloren. Het model dat voor de Phantom kwam was de Silver Seraph. Een limousine die veel klassieker getekend is dan de huidige modellenlijn. Veel ronde vormen en een echt klassiek Engels uiterlijk. De auto is nooit een verkoopsucces geweest als je hem gaat vergelijken met de Phantom en Ghost. De afnemersgroepen van tegenwoordig zijn anders. Hetzelfde is eigenlijk aan de hand bij Jaguar. Jarenlang heeft de fabrikant modellen gemaakt die voor veel mensen te oubollig zijn geweest. De resultaten lieten dit ook zien en het bedrijf was nagenoeg failliet. De komst van nieuwe frisse modellen heeft het merk weer goed gedaan. In Crewe is precies hetzelfde gebeurd. Om te beginnen met de Phantom. Een moderne limousine gestoken in een traditioneel jasje. Veel rechte lijnen en vooral de afmetingen maken het een Rolls-Royce. Op het gebied van uitstraling scoort de auto een dikke tien. De Ghost is ook geen lelijke auto om te zien, maar er ontbreekt iets. Waar de Phantom de Acropolis op wielen is, is de Ghost een auto die op zoek is naar zijn identiteit, de kwaliteit buiten beschouwing gelaten. De ontwerper van de Ghost heeft namelijk die harde lijnen die bij de vroegere Silver Ghost bijvoorbeeld weg gelaten waren. Maar ook andere modellen als de Silver Spirit of de Camargue zijn erg herkenbaar als een Rolls-Royce. Zo is de klassieke grill die altijd recht is geweest ronder dan ooit. Vrouwelijker, dat vind ik de Ghost en het design had wat concreter kunnen zijn. De Silver Seraph is namelijk duidelijk in zijn voorkomen en de Phantom ook, de Ghost hangt hier een beetje tussen. Wie ben ik en wat wil ik zijn.
Het moderne design van de Rolls-Royce Ghost heeft gezorgd voor de nodige gevolgen. Voornamelijk jong publiek lijkt aangetrokken te worden. Maar niet alleen het jonge publiek heeft oren naar de Ghost, ook tuners. Met de Ghost zijn tuners verder dan ooit gegaan. Tuners modificeren auto's die in hun ogen standaard de mogelijkheid bieden om qua uiterlijk een stapje verder te gaan. Genève 2010 was de eerste plek waar de vulgaire Mansory Ghost werd getoond. Het feit dat dit project destijds groen licht kreeg zou wat moeten vertellen over de Ghost als product zelf. Wat wil de Ghost eigenlijk zijn. Een luxe project dat klasse uitstraalt, of is een beetje van dit en een beetje van dat ook wel goed? Later in 2010 is er nog een tuner voorbij gekomen met een pakket om het uiterlijk in een stoer jasje te steken, Fenice Milano. Wederom kan hierbij het woord vulgair gebruikt worden. Er is alleen één maar. Het past de Rolls-Royce Ghost allemaal wel. Bij wie moet dan de oorzaak gezocht worden? Het lijkt dus een vrij complex verhaal te kunnen worden als we hier over na gaan denken. De huidige markt vraagt naar auto's als de Ghost. Successen worden geboekt en dat is natuurlijk goed voor de continuïteit van een bedrijf. Maar juist door de markt en de successen lijkt een stukje te ontbreken in de uitstraling van de Ghost. Als een gentlemen die in pak met sneakers naar een feest gaat. Het kan tegenwoordig, maar op de één of andere manier maakt het de puzzel niet compleet.
Het is moeilijk om tot een conclusie te komen. Ik denk dat Rolls-Royce net als bij de Phantom de auto meer arrogantie had kunnen geven. Niet de "Justin Bieber look" om schattig over te komen. Bij de Rolls-Royce van tegenwoordig moeten mensen er tegenaan kijken als een wereldwonder. Mercedes-Benz heeft met Maybach ook de fout gemaakt het model te slap te maken. Met de Ghost heeft BMW geen slechte auto in de markt gezet, maar een auto die misschien wat meer elementen van de oude Rolls-Royces zou moeten bevatten. Of dat goed is voor de verkopen, wie weet. Maar het belangrijkste wat een merk dan wel blijft bevatten is een eigen identiteit en laat dat nu iets zijn wat veel merken op dit moment aan het verliezen zijn.
