Het lijken net kinderen die tijdens een potje voetballen de hele tijd tegen je enkel aan lopen te trappen, in plaats van dat ze net als Nigel de Jong gewoon "in your face" een karatetrap geven. De kleine auto, daar heb ik het over en dan met name de sportieve auto's. Het lijkt er inmiddels op dat een grote hoeveelheid premium automerken met een charme-offensief is begonnen om de kleine auto wat positief elan te geven. Hoe moeten we daar nu als autoliefhebbers tegenaan kijken?
De autowereld staat een beetje op z'n kop op dit moment. Eerst was er de crisis waar de autowereld enorm onder te lijden heeft gehad en op dit moment werken een groot aantal automerken aan een nieuw plan om zich als fabrikant in te dekken tegen toekomstige economische tegenslagen en om aan alle milieueisen te voldoen. Zo werken Bentley en Maserati aan een kleiner model en heeft Aston Martin zelfs een stadsauto over niet al te lange tijd in het gamma. Het is een vreemde gewaarwording om te zien en te merken dat de premium merken met steeds kleinere auto's komen.
Er is dus sprake van een enorme imagoverandering en de consument wordt hierbij betrokken. De waarneming die men vroeger had, was immers dat je met een grote auto iemand bent en in een kleine auto een "nobody" bent, maar tijden veranderen. Zie je het al voor je wanneer op vrijdagmiddag je baas in een Aston Martin Cygnet op kantoor komt, je zou hem bijna niet meer serieus kunnen nemen. Maar voor meneer de directeur is het wel verdomd handig om met een simpel pruttelding even op en neer te rijden. Het bespaart je immers een enorme bak geld en er staat nog steeds een Aston Martin logo op de voorzijde. Al blijft het een vreemd gevoel om over een aantal jaren steeds meer kleinere auto's te zien die het beeld op straat zullen vormen, althans dat kan haast niet anders. Met in de garage een luxer werkpaard als een Vanquish voor in het weekend en een Cygnet om dagelijks te gebruiken.
Het imago rondom de kleine auto ligt nog niet zo goed bij iedereen en ook niet bij mij. Een grote auto heeft immers veel meer charme voor een grote hoeveelheid mensen. Je kunt er niet aan denken een kleinere Rolls-Royce of Maybach te zien toch? Datzelfde geldt eigenlijk ook voor een Bentley of andere auto. Daarmee snijd je jezelf toch eigenlijk al een beetje in de vinger. Het downsizen van de auto's zorgt ervoor dat waarden van een fabrikant als status, rijkdom en luxe gaan veranderen en eerder aangepast worden in premium, zakelijk en luxe. Dit is Porsche ook overkomen door de jaren heen. Vroeger ging je naar de Porsche dealer en kocht je een 911, maar tegenwoordig is Porsche een sportief merk geworden van auto's die je dagelijks ziet rijden en een scala aan producten heeft. Die lijn wordt doorgezet met de komst van een kleinere Porsche Cayenne, de Cajun. Het is één van de vele voorbeelden die genoemd kunnen worden wanneer je kijkt naar het segment wat zich meer en meer op een lagere etage richt.
Merken als Aston Martin, Porsche en anderen verliezen hiermee hun charme en emotie die ze juist moeten hebben als fabrikant. Bij Porsche is dit al geheel ter sprake omdat er al duizenden auto's geproduceerd worden. Aston Martin bevindt zich met de Cygnet op het randje, maar James Bond kan in de volgende film het imago flink oppoetsen wanneer hij in een Cygnet de achtervolging inzet bij een schurk in zijn Ferrari. De Cygnet zal wel wendbaar zijn maar aan flink wat pit ontbreekt het wel. Tijd om een supercharger op de eenliter motor van de Toyota iQ te plaatsen voordat iemand anders de kans grijpt! Wat mij echt tot nadenken zet is het feit dat een groot stuk emotie en belevenis verdwijnt bij merken op den duur. Zo slecht zijn kleine auto's natuurlijk niet. Om enkele voordelen op een rijtje te zetten: wendbaarder, minder verbruik, lichter en ga zo maar door. Een kleine hippe auto moet van de juiste fabrikant komen. Wie vindt het namelijk niet schitterend om een Mini Cooper S te hebben of een klassieke Renault 5 Turbo. Er zijn genoeg voorbeelden te noemen van hedendaagse en klassieke auto's die als klein speelgoed geweldig functioneren en super prestaties op de weg neerzetten. Niemand kan ontkennen dat hij de Abarth 500 een kansloze auto vindt. Hij heeft alle elementen die het tot een graag gezien voertuig maakt. De belangrijkste factor, de auto, is in zijn element en een succesnummer omdat het van de juiste fabrikant afkomstig is.
Een ander auto waar ik zo mijn twijfels over heb is de Range Rover Evoque. In Parijs kon ik de auto voor het eerst zien en eigenlijk kan ik niet negatief oordelen. Is dit wat past bij een merk als Land Rover? Wie aan Land Rover denkt, denkt aan een grote robuuste terreinwagen die bestuurd wordt door mannen in pak die CEO zijn bij een groot bedrijf. De Evoque zorgt ervoor dat er met een andere kijk naar het merk wordt gekeken. Dat is immers een auto waar we eerder een blonde dame met hoge hakjes in zullen zien in Bond Street in Londen.
Ik wil niet direct een statement maken. Toch ben ik van mening dat merken als Aston Martin, Bentley en Maserati gewoon de uitstraling moeten hebben: "kijk mij eens staan", want als eigenaar wil je ook trots zijn op je vervoersmiddel. Een klasse auto moet iets zijn dat voelt als een doel dat niet te bereiken is, iets waar je naar streeft. Het merk past bij jouw karakter en emoties die jij hebt bij sportauto's en luxe auto's. De klasse en het gevoel van een jongensdroom vervaagt bij de gedachte dat er over enkele jaren steeds meer auto's van de ooit zo luxe fabrikant voor een prikkie te krijgen zijn en waarbij je bij het beroeren van het gaspedaal slechts een gepruttel uit de uitlaat hoort komen.
