What do you say when you write with no words? (feeling) Feel a song that's never been heard? (sing it) How do know if you did it all? (answer) What do you do when you've done it all? (ball) Cannonball…(cannonball)…Cannonball…(cannonball)…Cannonball…
Wat is dit nu voor een intro? Eerlijk is eerlijk, zonder beelden van een Lamborghini Countach erbij zou deze songtekst van Ray Stevens waarschijnlijk al lang vergeten zijn, maar vooral dankzij de magie van de Countach is de film 'The Cannonball Run' alsmede dit bijbehorende liedje een 'cult classic' geworden. Goed, dat Farrah Fawcett erin meespeelde hielp misschien ook een beetje mee.
Omdat de film het best goed deed in de 'box office' kwam er, zoals dat dan gaat, ook nog 'The Cannonball Run II'. Je zou misschien verwachten dat dit een cynische herhaling van zetten zou worden die slechts voortborduurt op het succes van de eerste film om nog wat extra geld uit het concept te slaan, maar niets is minder waar, zoals blijkt uit de intro van het tweede deel.
Ok, dus misschien is het dat wel en is het ook niet per se een aanrader om de hele film te kijken. Maakt niet uit, de beelden en geluiden van de oude Lambo blijven mooi om naar te kijken. Het wigvormige ontwerp van designheld Marcello Gandini is inmiddels dan ook uitgegroeid tot een van de meest iconische uit de autogeschiedenis en heeft misschien wel nóg meer dan de Miura het merk Lamborghini gedefinieerd.
Het eerste prototype van de Countach werd in 1971 gepresenteerd op de autosalon van Genève. Het futuristische design van Gandini werd direct positief ontvangen door het publiek. Hoewel we ook vandaag de dag nog naar de Countach kijken als een soort ruimteschip uit het verleden was het echter niet het eerste wigvormige sportwagen design van Marcello. Eerder had hij bijvoorbeeld al de tevens van naar boven scharnierende deuren voorziene Alfa Romeo Carabo en de Lancia Stratos Zero ontworpen.
Verschillende details van die auto's zijn terug te vinden in het gele Countach concept dat in 1971 te Genève te bewonderen was, zoals bijvoorbeeld de 'scissor doors' van de Carabo, dezer dagen in de Volkswagen Wörthersee scene ook wel omschreven als 'Lamborghini Style Doors'. Als Alfa Romeo het lef had getoond om de Carabo in productie te nemen spraken baseball cap aficionados vandaag de dag wellicht wel over 'Alfa Romeo Style Doors', maar die eer komt nu dus geheel terecht Lamborghini toe.
Naar goede Italiaanse traditie bleek wel dat er nog wat concessies aan het design gedaan moesten worden om de auto productierijp te maken. Met name de koeling van de motor liet te wensen over en zodoende kreeg het eerste productiemodel genaamd LP400 onder andere de later tot typisch Lamborghini kenmerk uitgegroeide grote luchthappers op de 'schouders' geplaatst. Ook de vijf liter motor die oorspronkelijk bedoeld was om vanaf het begin in het achteronder plaats te nemen moest aanvankelijk plaats maken voor de ongeveer vier liter grote V12 uit de Miura, hoewel deze dit keer niet meer dwars maar in lengterichting geplaatst werd.
Tijdens de lange productierun van de Countach bleven er veranderingen doorgevoerd worden aan het oorspronkelijke design, dat duidelijk in de eerste plaats bedoeld was om mooi en snel te zijn en daarna om bruikbaar te zijn. Dat 'snelle' design was overigens ook deels een kleine misrekening. Men dacht namelijk in de jaren '70 dat de Countach met zijn sterke wigvorm als een gladde aal door de lucht zou glippen, maar toen de auto later in de windtunnel gezet werd bleek de auto een CW-waarde van 0.42 te hebben. Ter vergelijk; een toonbeeld van stroomlijn als een Volvo 740 heeft een CW-waarde van 0.41. Gelukkig slaagt de V12 achterin de Countach er desalniettemin vrij aardig in om die luchtweerstand te overwinnen.
Na de LP400 kwam al snel de LP400 S die de dikkere wielkasten kreeg om bredere banden te kunnen huisvesten teneinde de auto een iets zekerder weggedrag te geven. Ook werd tijdens de productierun van de LP400 S de cabine met een paar centimeter verhoogd zodat er iets meer ruimte was voor de inzittenden. Verwacht als uit de kluiten gewassen Noord Europeaan echter niet dat je erg lekker zit achter het stuur, de auto is het beste geschikt voor mensen van ongeveer 175 centimeter die weg kunnen komen met bij voorkeur scherp gesneden Italiaans schoeisel in de maat 39 om de pedalen te bedienen. Als je groter bent kan je het avontuur met de Countach beter ni…moet je zorgen dat je een goede fysiotherapeut hebt. Later kwamen ook nog de LP500 S, de 5000 Quattrovalvole en de 25th Anniversary met onder andere meer motorinhoud en meer vleugels.
Nee, toppunt van verfijning is de Countach zeker niet, maar die stijl, dat geluid, dat design en vooral ook, dat karakter. Zo maken ze ze helaas niet meer. Het mag niet meer van de regelgevers en de rijken van nu willen best een opvallend design, maar stellen tegelijkertijd torenhoge andere eisen aan auto's zoals ruimte om te zitten en een echt werkende airco en dergelijke. Gelukkig hebben veel van de 2.049 gebouwde Countaches de tand des tijds goed doorstaan en kunnen we zodoende ook vandaag de dag nog genieten van de auto. Hoewel, eigenaar worden zal lastig zijn gezien deze bolides tegenwoordig al vaak in een schuur van een verzamelaar staan onder een witte doek met Lamborghini logo, een praktijk die op veel liefhebbers werkt als een rode lap op een stier.
De eigenaren van de twee exemplaren die we vandaag zien in de buurt van Reims weten gelukkig wel waar de auto's voor bedoeld zijn. De stad in de regio Champagne-Ardenne is bij het grote publiek namelijk vooral bekend vanwege de Cathédrale Notre-Dame de Reims, maar kent voor autoliefhebbers nog een ander bedevaartsoord in de vorm van het oude GP circuit. Even het gebrul van de twaalfcilinders laten weerkaatsen tegen de muren van de met historische sponsornamen getooide oude pitstraat. Vervolgens misschien nog ergens een fijn flesje van de lokale specialiteit op de kop tikken. Eentje, want ruimte voor meer is er niet naast de handbagage in het vooronder. Daarna als een afgeschoten kanonskogel weer terug naar huis knallen. Zo heurt het. Cannonball…Cannonball…Cannonball…
