Veel autoliefhebbers, met name diegenen die ook de oude werken wel kunnen waarderen zullen inmiddels wel bekend zijn met Petrolicious, een platform dat vaak met veel liefde voor detail bijzondere klassiekers en hun eigenaren portretteert. Ook deze week zijn ze er weer in geslaagd om een bijzonder sfeervol filmpje te produceren met in de hoofdrol een Lamborghini Miura en de man die er al sinds 1979 van in het bezit is.
Tegenwoordig wordt de Lamborghini Miura door velen beschouwd als een van de mooiste auto's die ooit gebouwd is, of zelfs simpelweg als dé mooiste auto die ooit gebouwd is. Vooral vanaf de zijkant bezien kunnen ook wij ons eigenlijk geen auto voor de geest halen die nog mooier is.
Toen echter in 1965 de eerste orders geplaatst werden voor de Miura, had het mooie koetswerk dat Marcello Gandini er voor zou tekenen nog niet eens het levenslicht gezien. Verschillende klanten waren na het aanschouwen van het rollend chassis dat Lamborghini naar de autobeurs van Turijn had meegenomen al zo onder de indruk dat ze direct hun handtekening onder een koopcontract zetten.
Dit chassis was dan ook behoorlijk bijzonder voor een straatauto, daar de V12 motor niet zoals bijvoorbeeld in Ferrari's straatauto's en ook Lamborghini's eigen modellen van begin jaren '60 in lengterichting voorin de neus lag, maar in dwarsligging achter het compartiment voor de inzittenden gepositioneerd was. Deze opvallende layout was volgens de overlevering het resultaat van wat we tegenwoordig met een hip woord als een 'skunkworks' operatie zouden omschrijven; een klein groepje enthousiaste werknemers die 'in het geniep' werken aan een project waar ze vooral ook zelf plezier aan beleven. Niet zelden komen uit dat soort projecten juist de allerbeste creaties voort. Helaas is het dezer dagen bijna onmogelijk om het ontwikkelen van een nieuwe auto tot in een laat stadium geheim te houden, maar dat het nog wel kan bewijst bijvoorbeeld de nieuwe Ford GT.
In het geval van de Miura werd het voortouw genomen door Gian Paolo Dallara, dezelfde Dallara die later fabrikant van zijn eigen racewagens zou worden, Paolo Stanzani en Bob Wallace. Drie mannen met een hart voor racen die van mening waren dat ze technieken uit de motorsport konden gebruiken om een wat scherpere straatauto te bouwen dan de weliswaar snelle maar vooral ook op luxe toegespitste GT's die Lamborghini tot dan toe bouwde, zoals bijvoorbeeld de 400 GT 2+2.
Hoewel Ferruccio Lamborghini zelf aanvankelijk niet zo enthousiast was had hij door alle positieve aandacht die de Miura ten deel viel al snel door dat dit project een winnaar was. Zodoende werd het rollende chassis voor de autoshow van Genève in 1966 de prachtige koets aangemeten om deze aan het publiek te showen, maar daarbij bleek dat het plaatwerk op dat moment niet voldoende ruimte bood aan de motor. Op geheel Italiaanse wijze werd dit probleem tijdelijk 'opgelost' door een gewicht in de motorruimte te plaatsen en een PR medewerker naast de auto op de beurs te posteren om er angstvallig op toe te zien dat de motorkap dicht bleef zitten. De reacties op het design waren echter overweldigend positief en het productiemodel, geleverd inclusief motor, werd een succes voor Lamborghini. Heden ten dage wordt de Miura beschouwd als de originele middenmotor supercar voor de openbare weg.